naar den oorsprong van de oercel onzer bloedsom, met het hartzeer dat ik omkom, ben ik op weg achter uw laatst vaanvel Voor Achterberg is in dit gedicht de tocht van de Vliegende Hollander niets anders dan de Orfische tocht in de onderwereld naar de geliefde achter haar laatste afscheid. Op het doelgerichte ritme van de mono tone trocheeën stapt hij met gevaar voor zijn leven voorwaarts. De sleutelwoorden van de sage zijn tot metaforen geworden van zijn gevaarlijke reis naar de oercel waarin zij beiden verenigd aanwezig zullen zijn, maar in het bewustzijn dat hij aan deze liefdespijn zal omkomen. De sage van de Vliegende Hollander heeft bij Achterberg de allure aangenomen van een orfische mythe. Nijhoff Het spel van Nijhoff vraagt een aparte behandeling. Het zou zeker passen in het kader van dit artikel over de Vliegende Hollander. Ik heb het dan ook nadrukkelijk al genoemd en er al enige aandacht aan besteed. Toch heb ik een aantal argumenten om een apart artikel aan dit spel te wijden. - Nijhoff bewerkt en verwerkt de gegevens van de sage op een geheel eigen en originele wijze, - het is m.i. dramatisch een zeer geslaagd toneelstuk, dat een aparte behandeling verdient, - het neemt in het oeuvre van Nijhoff in de jaren dertig een belang rijke plaats in, - tot nu toe is er betrekkelijk weinig aandacht aan dit spel besteed; de meeste aandacht is altijd uitgegaan naar zijn episch-lyrische gedichten. Voorlopig volsta ik met vast te stellen dat Nijhoff met zijn artistieke adem de schim van de Vliegende Hollander zoveel leven heeft inge blazen dat hij hem herschapen heeft tot een compleet mens van vlees en bloed, een dramatis persona, die als protagonist van het drama de lezer en zeker ook de kijker kan blijven boeien. 57

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1993 | | pagina 57