Klederdrachten
Marietje loopt zelf met presentaties en hoogtijdagen
regelmatig in Arnemuidense dracht, want met de
Bruse dracht lopen er al zoveel. Maar ze heeft er
meer: in de eethoek staat een volledig aangeklede
pop in de dracht van Bunschoten-Spakenburg. Ze
komen vaak in die buurt en het is een mooie dracht.
Hij hoort bij haar eigen collectie, die behoorlijk
uitgebreid is. Ook kleedde ze pas een kleine pop
aan als een echt Bruinisser jongetje. Hij draagt een
klepbroek en een originele visserstrui. De pop mag
binnenkort een tijdje in het museum staan. Van
top tot teen in daagse dracht was ze ook tijdens de
manifestatie 'Sail Amsterdam'. Daar kan niet ieder
een aan meedoen. Er geven zich veel te veel deel
nemers op en daarom vindt er een selectie plaats.
Marietje en Wout werden uitgekozen. Samen
voeren ze mee met hun ruim honderd jaar oude
IJsselaak, een zandscheepje. Het draagt de naam
'De Cleene Mossel'. Ze bootsten de oude sfeer zo
goed mogelijk na. Wout droeg natuurlijk ook
werkkleding, klompen aan en een hoed op zijn
hoofd. De waslijn hing vol ouderwets ondergoed,
waaronder ook een 'open welie'. Ze sliepen aan
boord in de bedstee. De vlag van Bruinisse hing in
top en het opduwertje achter de boot. Eerst keek
het publiek aan de wal even vreemd, maar ze wer
den al snel enthousiast. Ze begonnen te klappen
en te lachen, geweldig gewoon. Even voelden
Marietje en Wout zich net 'Pavarotti and Friends'.
Jammer dat het maar een maal in de vijfjaar is.
Op de barricaden
Een tijdje geleden hoorde Marietje Dijkstra de
Zeeuwse gedeputeerde Harry van Waveren op de
radio. Hij had het erover dat er in Zeeland veel te
veel kleine musea zijn. Centralisatie zou een goede
zaak zijn. Eén visserijmuseum in de provincie, één
plek waar je alle klederdrachten kunt zien, enzo
voort. Dat schoot Marietje in het verkeerde keelgat.
Woest was ze. In het programma 'Zegt u het maar',
greep ze haar kans om haar hart te luchten.
'Waarom moet alles veranderen? We hebben het
met veel moeite opgebouwd. Nu het op de rails
staat moet er zo nodig gesleuteld worden aan het
concept. Wat is er mis met een plaatselijk museum?
Het kost de gemeenschap niet bijzonder veel geld.
En willen de toeristen op Schouwen-Duiveland niet
in eerste instantie in de buurt rondkijken? Zijn ze in
Bruinisse en lopen ze door de Oudestraat, dan zien
ze daar een leuk nostalgisch pandje, dat ook nog te
bezichtigen is. Naast dit vroegere woonhuis kun je
alles aan de weet komen over de visserij vroeger.
Waar kun je gemakkelijker en leuker een geschiede
nisles krijgen? Vooral de wat ouderen herkennen
zoveel van vroeger. Hoe hard het leven was. Voor
werpen die in hun jeugd heel gewoon waren, en die
ze al lang kwijt zijn, komen ze hier tegen en dat vin
den ze ge-wel-dig! Het hele plaatje, de sfeer spreekt
hen ontzettend aan. Het verschil in de klederdracht
per plaats was groot, dat moet toch bekend blijven?
En bij het Visserijmuseum gaat het net zo. Ademloos
luisteren de mensen naar de verhalen over de vis
vangst vroeger. Het vakmanschap en het avontuur
op zee spreekt erg aan. Eric Rotte, de presentator,
zei: 'Nou, u bent wel boos, hé?' Dat was ik ook,
maar ook was ik blij mijn mening te kunnen uiten.
En wat dacht je dat er gebeurde? Tien minuten later
ging de telefoon. Harry van Waveren aan de lijn. Hij
had geluisterd en wilde zelf even met me praten.
Hoewel ik eerst nog steeds kwaad was, hebben we
toch wel een goed gesprek gehad. Of het zal helpen
zal de toekomst leren. Ik houd hem in de gaten! Je
kunt in het dorp merken dat de musea hier be
staansrecht hebben. Ze worden echt breed gedragen
door de bevolking. We krijgen bijvoorbeeld veel
schenkingen en giften bij overlijdens. Ongeveer 35
inwoners besteden een groot deel van hun vrije tijd
aan deze hobby. Samen maken we het mooi en
interessant, leder heeft zo zijn specialiteiten. De een
kan niet zonder de ander. Een klein detail kan soms
een groot verschil maken. Als er in de keuken
bijvoorbeeld vlees staat te sudderen of peertjes te
stoven op een petroleumstelletje, geeft de geur een
extra toegevoegde waarde aan het geheel. Geuren
roepen vaak herinneringen op aan vroeger. Dat
zoiets niet mag, in verband met de eisen van de
brandweer bijvoorbeeld, is heel jammer. Er zullen
altijd mensen blijven die interesse hebben voor het
verleden. Ik zie de toekomst voor de Bruinisser
Musea in de huidige vorm heel positief in.'
Marietje Dijkstra - de Koning, een waardige ver
tegenwoordigster van 'de republiek Bru'.
Bronnen geschiedenis musea
- S. A. Jumelet: Bruinisse in de loop der eeuwen
1467-1984, Bruinisse 1985.
- Ad Verschoor, voorzitter van de Stichting Musea
Bruinisse.
16
