ZEEUWS TIJDSCHRIFT
No. 2
ree hun voor Gent bestemde lading overladen in lichters, die die goederen dan verder naar
hun bestemming vervoeren. Bij grotere sluizen zullen deze schepen dadelijk naar Gent kunnen
doorvaren, waardoor een ruime werkgelegenheid voor de arbeiders van Terneuzen zal komen
te vervallen.
De belangstelling van Terneuzen gaat meer uit naar de plaats waar men zich deze nieuwe
sluizen had gedacht.
Wat hieromtrent uit het bovenvermelde rapport Steenberghe-van Cauwelaert bekend is
geeft de gemeente Terneuzen zowel reden tot ingenomenheid als reden tot zorg. Tot inge
nomenheid omdat zowel Oostsluis als Middensluis (de allereerste zeesluis) buiten gebruik
zullen komen, zodat hier een vaste verbinding het ongemak van het wachten bij de bruggen
zal wegnemen en de bebouwde kom, thans door de kanaalarmen gescheiden in oud en
nieuw, tot één geheel zal samenvoegen. De verwezenlijking van het bouwplan voor het zg.
Oostelijke bolwerk, dat als het ware een trait d'union zou vormen tussen het oude en het
nieuwe gedeelte der stad en waar op dit saillante punt dan eindelijk het reeds zo lang ver
beide nieuwe stadhuis zou verrijzen in fraaie contrastwerking met de thans reeds in aan
bouw zijnde watertoren, scheen nabij. Aan de voortvarendheid waarmee dan ook de verdere
uitwerking van deze plannen ter hand genomen werd echter door de gevolgen van de
ramp van i Februari 1953 een sterke rem opgelegd, waarop hierna nog even moet worden
teruggekomen.
Wanneer echter de plannen worden verwezenlijkt zoals die in meervermeld rapport zijn
geschetst dan zal het nieuwe complex sluizen de gemeente beroven van de eerst na de oorlog
aangelegde sportterreinen. Hoezeer het te betreuren zou zijn dat een jarenlange voorbereiding
vergeefs zou blijken en veel geld voor niets uitgegeven, ook deze tegenslagen zou Terneuzen
wel te boven komen wanneer maar elders, bereikbaar voor de inwoners terreinen geschikt
voor sportbeoefening te vinden waren. Dit is vooralsnog niet het geval gebleken en hier
mag wel het ernstig verlangen worden uitgesproken dat met vereende krachten een onderzoek
zal worden ingesteld of niet met een andere oplossing, in het bijzonder voor de binnenvaart
zal kunnen worden gevonden waardoor èn deze sportvelden gespaard èn het als wandelpark
zo waardevolle zg. Westelijke Bolwerk behouden kunnen blijven. Deze wens mag met te
meer klem worden uitgesproken omdat juist onlangs is gebleken dat de binnenvaart zelf
geenszins ingenomen is met de voor haar geprojecteerde sluis.
Zijn deze zorgen reeds voldoende om het gemeentebestuur voor inslapen te behoeden, zo
dreigt volslagen slapeloosheid na het bekend worden van de voornemens der Rijkswater
staat met de zeedijken langs de Wester Schelde.
Hierin mag geen verwijt gelezen worden aan het adres van de Rijkswaterstaat, die ook
hier niet anders doet dan het uitvoeren van de opdracht die is voortgevloeid uit de rap
porten der zg. Delta Commissie, die zelve wederom beperkt werd in haar studie door het
haar door de regering meegegeven axioma dat de scheepvaart op de Wester Schelde een vrije
doorvaart eiste. De mogelijkheid van gehele of gedeeltelijke afsluiting van de Wester Schelde
mocht dus zelfs niet in overweging worden genomen, zo min als voor de Nieuwe Water
weg. Gevolg: dat voor de bewoners langs deze beide waterwegen ter beveiliging tegen
watersnoden moet worden volstaan met verhoging der zeedijken.
Waar ik mij hier moet beperken tot de gevolgen die dit alles heeft voor de gemeente
Terneuzen kan ik volstaan met de constatering, dat de leidende gedachte voor het door de
sterke groei van het inwoneraantal zo broodnodige uitbreidingsplan, namelijk om die uitbrei
ding der gemeente niet te zoeken in het als maar verder de polder inbouwen doch integendeel
de unieke ligging aan de Schelde beter tot haar recht te doen komen, onuitvoerbaar
40
