KAVAFIS-VERTALINGEN
Mario Mo/egraaf en Hans Warren
„Het ligt in onze bedoeling in 1 983, als
het vijftig jaar geleden zal zijn dat Kava-
fis stierf een vrijwel complete vertaling
van hem uit te brengen, die nogal af
wijkt van die van Blanken", aldus Hans
Warren.
Tom Lanoye over Hans Warren, Zeeuws
Tijdschrift, nummer 1 - 1 982, pag. 9:
„Tenslotte volgt een periode van toene
mende versobering, resulterend in een
totaal eigen poëzie, die in feite alleen
buitenlandse, bij voorkeur zuiders-oos-
terse voorbeelden heeft. Vooral de
Griekse dichter Kavafis (1 863-1 933) is
hierbij belangrijk. Het begin van deze
periode valt samen met de terugkeer
van Warren naar Zeeland."
KAARSEN
De dagen die komen staan vóór ons
als een rij brandende kaarsen -
gulden, warme en levendige kaarsen.
De dagen die gingen blijven achter
een trieste reeks van gedoofde kaarsen;
de meest nabije walmen nog,
koude kaarsen, gesmolten en krom.
Ik wil ze niet zien: hun aanblik bedroeft me
en het bedroeft me te denken aan hun licht van weleer.
Ik kijk vooruit naar mijn brandende kaarsen.
Ik wil niet omdraaien, niet huiverend zien
hoe snel de donkere reeks langer wordt,
hoe snel de gedoofde kaarsen vermeerderen.
MANUEL KOMNENOS
Keizer Manuel Komnenos
voelde op een droefgeestige septemberdag
zijn dood nabij. De hofastrologen
(ze werden ervoor betaald) bazelden
dat hij nog vele jaren leven zou.
Maar terwijl zij praatten, herinnert hij zich
oude religieuze gebruiken
en hij beveelt uit de cellen van de monniken
kerkelijke gewaden te halen;
hij trekt die aan, en verheugt zich dat hij nu
de nederige aanblik van een priester of kloosterling biedt.
Gelukkig allen die geloven
en als Keizer Manuel eindigen,
heel nederig gehuld in hun geloof.
DOORGANG
De dingen waarover hij als scholier schuchter had gefantaseerd
staan hem open en onthuld voor ogen. Hij zwerft rond, nachtbraakt
en laat zich gaan. En zoals goed voor onze kunst) is,
vindt het genot behagen
in zijn verse warme bloed. Zijn lichaam wordt vervoerd
door de verboden erotische roes en zijn jonge
leden geven er zich aan over.
En zo wordt een gewone jongen
waard dat wij naar hem kijken, en mag ook hij
één moment door de Hoge Wereld der Poëzie gaan -
de knappe jongen met zijn verse warme bloed.
