die hier wonen moeten ook een boterham kunnen verdienen. Het een sluit het ander niet uit. Trouwens op onze open-dagen verwelkomen wij steeds meer toeristen en andere belangstel lenden. Hans van Mierlo was hier eens en zei: 'Is dit nou chemische industrie? Het is hier schoon en het stinkt hier niet.' Fascinerend vond-ie het. Behalve responsible care zoals we dat bij Dow noemen, is het een kwestie van positioneren, ruimtelijke ordening. Concen tratie kan een oplossing zijn. Dus niet ineens drie bedrijfjes op een terrein bij Zuiddorpe laten verrijzen die eigenlijk in de Kanaalzone horen. Erken een industriële corridor. Zorg in het westen voor ontspannings mogelijkheden en richt het oos ten in voor kooptoerisme. Ik heb mijn visie wel eens voorge legd aan de burgemeesters van Zeeuws-Vlaanderen. Het ging toen om de vestiging van een outlet-centrum, dat naar mijn mening in Hulst had moeten komen. Een fantastische setting voor winkels, restaurants, kinderopvang en noem maar op. Fun, daar trek je mensen mee. Maar wat gebeurde er? De burgemeesters van Terneuzen, Hulst en Sas van Gent konden het niet eens worden. Het einde van het liedje was dat het centrum in België wordt neergezet. Zott het Zeelandstad-concept de remedie kunnen zijn? Schaf de provincie af, maak er een stad van met één colle ge van burgemeester en wethouders. Op die manier hef je de bestuurlijke fragmentatie inder daad op en voorkom je dat iedereen naar z'n eigen achtertuin kijkt... U twijfelt. U denkt: er is meer voor nodig om Zeeland in de vaart der volkeren op te stoten? In één woord: visie. Men investeert in deeloplossin gen. Neem de terminal in de Westerschelde, een prachtig ding. Maar als je zo'n apparaat neerzet en je wil er per jaar een miljoen containers doorheen krijgen, dan moet je wel zorgen voor voldoende weg en watercapacitei. Je kunt anders niet concurreren met Rotterdam en Antwerpen. Hetzelfde geldt voor de Westerschelde-tunnel. Een investering van twee miljard die eindigt op een kleine provinciale rotonde in Zeeuws-Vlaanderen. Die tunnel komt dus helemaal niet tot zijn recht en dan is men straks verbaasd als er geen hond gebruik van maakt. Het euvel bij beide projecten is dat men iets begint zonder de rest van de infrastructuur er op af te stemmen. Die tunnel is nu niet meer dan een locale verbinding, terwijl dat voor komen had kunnen worden door de tunnel aan de oostkant van Terneuzen te plaatsen. Dan was het een internationale verbinding geworden tussen Rotterdam, Engeland en Frankrijk. Op de ojficiële website van de tunnel hebben ze het anders over economische expansie, en ontsluiting van Zeeuws- Vlaanderen. Goed dan, even precies worden. Kijk nou eens naar de richting van die tunnel, die is westelijk. En waar ligt de aansluiting met de rest van Nederland? Oostelijk, via Bergen op Zoom. Als ik naar Rotterdam wil, kan ik dus beter via de Lieflcenshoek-tunnel rijden, anders moet ik eerst helemaal om via Vlissingen Nee, zoals die tunnel er nu ligt. Dat heeft niets met economie, logistiek of logica te maken. Het gevolg is wel dat we qua economische infrastructuur voortdurend achter de feiten aan lopen. We voorkomen geen pro blemen, we lossen bestaande problemen op, maar we laten na om vooruit te zien en problemen te voorkomen. We zitten compleet in de re-actieve mode. Waar we hier op moeten hopen, zijn mensen als Marinus Verburg - eertijds directeur van het Economisch Technologisch Instituut (EIT) voor Zeeland - die door persoonlijke kwaliteiten en gezag zaken voor elkaar kunnen krijgen. Individuele prestaties kortom, want van het collectief valt weinig te verwachten. Groot respect verdient dan ook de initiatiefnemer van het hightech-park in Schoondijke, al blijft het zonde dat het om een locale activiteit gaat. Met steun van de provincie was de impact vele malen groter geweest. Ga eens naar Beieren. Twintig jaar geleden een boerenprovincie. Tegenwoordig het hightech-cen trum van Europa met een eigen universiteit en een bewust ingezet politiek beleid. Dat gebied floreert like hell. Het kan dus wel. O 9 Zeeuws Tijdschrift 2001/1

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2001 | | pagina 11