Cuido Metsers va
Klein Parijs krijgt ee
'Maak een monument dat refereert aan de inname van
Ijzendijke in 1604 door Maurits van Nassau.' Wat moet en kan
een kunstenaar met zo'n opdracht, vierhonderd jaar na dato?
Cuido Metsers uit Zoutelande hoefde er niet lang over na te
denken. Alles kwam samen: zijn interesse in geschiedenis
en krijgshistorie, zijn betrokkenheid bij de relatie tussen de
noordelijke en zuidelijke Nederlanden, en zijn artistieke
Rebecca van Witten e visie als het gaat om monumentale kunst op straat.
Hij is terug, de Prins van Oranje. Niet op een sokkel,
maar gemoedelijk op een bankje op de Markt van
IJzendijke, ooit exercitieterrein voor zijn manschap
pen. Anno 2004 oog in oog met een denkbeeldige
tegenspeler. Alsof hij er altijd al zo gezeten heeft.
'Ik had een kop op een voetstuk verwacht', zegt een
oudere dorpsbewoner tijdens de plaatsing van het
kunstwerk. Hij kijkt verrast naar de zittende Prins.
Eindresultaat van maanden modelleren, rekenen en
meten, lezen en archiefonderzoek. Van urenlang peu
teren in porceleinklei, met gereedschap dat eerder aan
een tandarts doet denken. Stof wegblazen en verder
boetseren, de schaakstukken in het gelid op tafel.
Kunst is 1 procent inspiratie en 99 procent transpira
tie, wie zei het ook al weer? Soms zit er een kern van
waarheid in.
46 Zeeuws Tijdschrift 2004/3-4
