Wat doet War Child?
'Kinderen zijn de toekomst van een land. Door in kin
deren te investeren, willen wij bijdragen aan een vreed
zame toekomst. Vanuit de gedachte dat ieder mens het
verschil kan maken, schuilt in ieder kind de kracht om
het proces te keren. Concreet proberen we de oorlog uit
de kinderen te halen. Door psychosociale en educatieve
programma's helpen we kinderen hun ervaringen een
plek te geven en hen zo op weg te helpen naar een
betere toekomst. Maar de ervaring heeft geleerd dat
we ons niet uitsluitend op kinderen moeten richten.
Willen we echt resultaat boeken, dan moet de omge
ving er bij betrokken worden. Kennisoverdracht en
uitwisseling zijn belangrijke componenten in ons werk.
Het eindresultaat moet zijn dat lokale opvangstructu
ren de kennis en expertise in huis hebben om zelf hun
kinderen goede opvang en begeleiding te bieden. Zo
worden volwassenen, zoals ouders, leerkrachten, soci
aal werkers en gemeenschapsleiders actief betrokken in
de programma's.'
Hoe garandeer je deze duurzaamheid van je program
ma's?
What does War Child do?
'Children are the future of a country. By investing
in children we are contributing to a peaceful future.
From the starting point that every single person can
make a difference, within every child you can find
the power to turn things around. Essentially, we try
to take the war out of the children. Through psycho
social and educational programs, we help children to
deal with their experiences, and in doing so help them
on their way to a better future. But experience has
also taught us that we shouldn't just limit our focus to
children. If we want to achieve real results, then the
whole environment needs to be taken into account.
Knowledge transfer and exchange are very important
components in our work. The end result needs to be
that local care structures obtain the knowledge and
expertise to be able to offer their children good care
and supervision. For this reason, adults, including
parents, teachers, social workers and community lead
ers are actively involved in the programs.'
How do you ensure the sustainahility of your pro
grams?
'War Child werkt overal nauw samen met de lokale
bevolking en vanuit de bestaande cultuur. De inhoud
van de programma's wordt bepaald in samenwerking
met de belangrijkste lokale stakeholders. Je kunt
niet als Westerse organisatie ergens binnenstappen
met je eigen mandje oplossingen. Dat werkt niet
en beklijft niet. Het liefst werken we, zoals in het
Midden Oosten en in Colombia samen met sterke
lokale partnerorganisaties. Deze partnerorganisaties
organiseren de programma's voor kinderen, en War
Child ondersteunt ze inhoudelijk en financieel. Naast
directe hulpprogramma's werken we bijvoorbeeld ook
met partnerorganisaties aan beleidsbeïnvloeding. Zo
ondersteunen wij de lobby van de Colombiaanse coa
litie tegen het gebruik van kindsoldaten. Zij pleiten er
bij de Colombiaanse overheid onder andere voor dat
scholen niet meer als legerbasis gebruikt moeten wor
den. Voor ons zo normaal, maar daar zeker nog niet.
Helaas is het niet overal mogelijk om samen te wer
ken met goede lokale partners. Je ziet vaalc dat in oor
logstijd lokale maatschappelijke structuren verdwijnen
en de mensen met relevante kennis en ervaring het
land verlaten. Dat betekent dat wij in deze landen
'War Child always works very closely with the local
population and from within the existing culture. The
content of the programs is determined in co-operation
with the most important local stakeholders. As a
Western organization you can't just jump in with
your own basket of solutions. That doesn't work and
it isn't sustainable. Instead, we prefer to work as we
do in the Middle East and in Colombia, with strong
local partner organizations. These partner organiza
tions organize the programs for the children, and
War Child supports them in terms of content and
finance. Alongside the immediate aid programs we
also work, for example, with partner organizations on
influencing policymaking. In this way we support the
Colombian coalition lobby against the use of child sol
diers. They are pleading with the Colombian authori
ties to, among other things, stop schools being used
as army bases. To us this seems so obvious, but over
there it isn't yet. Unfortunately it's just not possible
to find good local partners to work with everywhere.
Often you see that in times of conflict, local commu
nity structures disappear and the people with relevant
knowledge and experience leave the country. That
40 Zeeuws Tijdschrift 2008 I 5-6
