Het ‘bietenlijntje’ Diverse groep vrijwilligers Veelzijdig Museum ZEEUWS ERFGOED nr. 4 2022 9 Afbeelding Het interieur van de wagons van de stoomtrein. Het eerste ritje van de stoomtrein met publiek werd werkelijkheid in 1973. Volgend jaar wordt dan ook het vijftigjarig bestaan van het stoomtreinmuseum gevierd! De stoomtrein rijdt van Goes naar Hoedekenskerke, het eindstation waar mensen uitstappen om een hapje te eten, een souvenir te kopen, modeltreinen te bekijken en waar kinderen mee kunnen rijden met de minitrein. In de vakantiemaanden juli en augustus rijdt de stoomtrein van zondag tot en met donderdag. In de overige maanden alleen op zondag en in sommige schoolvakanties. De Stoomtrein Goes-Borsele is een veelzijdig museum, vertelt Martin. Zo bezit het museum verschillende gebouwen, een groot aantal treinen, maar is het ook grootgrondbezitter van een spoor lijn van wel zestien kilometer lang. Deze spoorlijn moet wel voldoen aan richtlijnen en moet daarom goed onderhouden worden. Zo is er een groep vrijwilligers die regelmatig het spoor opgaat om het treinspoor in zo’n goed mogelijke staat te houden. Het museumgebouw zelf is ook een expositie en stond er al in 1927, maar is wel flink gerenoveerd. Door het gebouw heen is een looproute uitgestip peld die de bezoekers kunnen volgen en zo een kijkje op de werkvloer kunnen nemen. Wat dit museum uniek maakt is de enorme groep vrijwilligers die een groot deel van hun vrije tijd besteedt aan het in stand houden van het museum en aan de beleving van de bezoekers van de stoomtrein. Martin vertelt: “Ik ben 37 jaar en ik kom hier al 37 jaar omdat mijn ouders hier vrijwilliger waren. Op mijn veertiende heb ik gelukkig de goede keus gemaakt om hier ook als vrijwilliger aan de slag te gaan.” Tegenwoordig is Martin verantwoordelijk voor het organiseren van de evenementen, hiernaast is hij ook machinist. Hij vertelt dat er ook veel vrijwilligers zijn die door de week vrij nemen van hun fulltime baan om vrijwilligerswerk te doen bij de stoomtrein. Aad is nu vierenhalf jaar vrijwilliger bij het museum, hij werkt bij het tussenstation in Hoedekenskerke. Toen hij van Barendrecht naar Wemeldinge verhuisde, zag hij een vrijwilligersoproep bij de stoomtrein. Deze sprak hem gelijk aan door zijn interesse in treinen die hij van jongs af aan al heeft. Nu hij met pensioen is kan hij deze interesse weer nieuw leven in blazen! Een van de conducteurs, en ook suppoost, is vrijwilliger Kees. Kees is een echt mensenmens en houdt van de interactie met de bezoekers tijdens het kaartjes knippen. Kees vertelt dat hij “Zonder de spoorlijn tussen Bergen op Zoom en Zeeland was de zak van Zuid-Beveland nooit zo’n agrarisch gebied geweest als nu. Zeeland is te genwoordig goed te bereiken, maar voordat de spoorlijn aanwezig was, moest je met de boot vanaf Bergen op Zoom naar Zeeland toe”, vertelt Martin. “De Zeeuwse spoorwegen worden af en toe best een beetje vergeten. Zonder de spoorlijn hadden alle Zeeuwse boeren hun producten van het land nooit kwijt gekund.” De spoorlijn stopte vroeger in Goes (1868) maar is later doorgetrokken naar Vlissingen (1873). Vanuit daar was een belangrijke bootverbinding naar Engeland. Martin vertelt dat de hoofdspoorlijn van Roosendaal naar Vlissingen loopt, in 1927 is er een aftakking bij Goes gemaakt die helemaal rond ging door onder andere Baarland, s’ Heer Arendskerke, Ellewoutsdijk en Borsele. Er werden destijds bieten, aardappelen en andere producten die van het land kwamen vervoerd over het ‘bietenlijntje’.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2022 | | pagina 9