162 penuriamfructusceresa et pomased tarde maturescentia et insipida; rapos toto anno, radices, utanmoratia (sic), et his similibus magnae prooeritatis. Quapropter cnm diligen- tius de agrorum cultu et eorum moribus et quo pacto hieme inter se commearent propter aquarum inundationes, ab inter- prete percunctarersubridens ostendit parvos cymbos, quos angustis illis fossis factis ad exonerationem paludium in tendum 3) vehi asserebatverum hieme et frigore apud eos plurimum saeviente et paludibus illis eonglatiatis lubrico illo cursu inter se commeare, quo pueri nostri in Italia hieme super glatiem dilabentes ludere consueveruntipsosque discurrere pedibus adeo libratisut mulieres nentes et cistellos ejus 3) plenos capite defferentes remotissimas petant nundinas longaque itinera brevissimo tempore et parvo labore conficiant; et caleiamentum ligneumquo pedes induuntad formam parvae caviculae 4) qua pannorum textores utunturferro subtractum ad eum usum nobis ostendit. Frumentum Martio serunt, autumno colligunt, fabos aliquanto celerius; eorum copiam et ubertatem maximam habenthis equos hieme aluntquos cum siliquisfoliis et toto trunco vento arefactos, cum sol apud eos parum calefaciat ad id servant. Unde conjicio, eas esse insulas a Romania quan- doque Fabarias 6) dictasde quibus Plinius mentionem facit in capitulo de leguminibus in libro decimo octavo. Equos habent procerae staturaesed tarditatis maximaeet qui freno in girum variari more nostro difficulter possinthis ad culturam agrorum et vehicula pro bobus tota Belgica utitur. Ad ignem pro lignis eruunt quosdem cespites terrae nigrae spongiosae quos passim in insulis ipsis excavant. Hos gradatim in formam pirae eriguntita distincteut ventum accipiant et arefacti fa- cilius ignem contrahant, de quo Plinius meminit in libro similes of similia. misschien interdum 3) ejuswaarsch. de wol, welke de vrouwen spinnen. 1) ongetwijfeld schrijf- of drukfout voor navicula: het weversscheepje heeft inderdaad den vorm van een schaats. 5) Het eiland Fabaria wordt elders door Plinius ook Burchana genoemd. Het is waarschijnlijk het tegenwoordige Borkum.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1912 | | pagina 218