132
DAGBOEK
lezer dat de jonge dokter bepaald niet als een dienstplichtige anonymus naar het
leger gaat, maar als de beoogde chef de cUnique als officier de santé. Zijn reis is dan
ook redelijk gerieflijk. De gewone soldaten moesten met geforceerde dagmarsen
elke dag tientallen kilometers lopen om gedurende vele weken snel grote afstan
den te kunnen afleggen. De Jonge reist per koets, diligence, of een veredelde kar.
Terwijl de soldaten veelal voor eigen voedsel of voor een eigen bivak moesten zor
gen, slaapt De Jonge in herbergen, logementen of is hij ingekwartierd bij particu
lieren. En hoewel dat wel eens tot vervelende situaties en weinig comfortabele
momenten leidt, het is vergeleken met de jongens die tot kanonnenvoer bestemd
waren, een luxepositie. Ook in Glogau is hij zoals in andere steden relatief vrij en
kan hij tot op zekere hoogte gaan en staan waar hij wil. Hij krijgt dan ook met ver
schillende personen en families goede contacten. Dat zijn dan niet de gewone
mensen, maar belangrijke personages. Dat neemt niet weg dat met name zijn
maanden in Glogau hem in een zeer netelige positie brengen.
Met betrekking tot zijn verblijf in Glogau is voor een goed begrip van het journaal
de historisch-militaire situatie van groot belang. Glogau was een vestingstad op
een betrekkelijk strategische plaats: aan de splitsing van de Oder en de Oude Oder.
Door deze rivieren werd het omringende land regelmatig overstroomd. Glogau
Afb. 10. Historische plattegrond van Glogau.
