170
DAGBOEK
VIII
Naar Glogau: 15 juli 1813
15 Julij
Een zeer stellig bevel deed mij eindelijk den 15 Julij uit Liegnitz naar Glogau ver
trekken. Dat mij deeze verhuizing van harte leed deed, kan men uit het boven
staande bevroeden. Ik werd, benevens een Pharmacien aide-major, die onlangs uit
Spanje gekomen was, met het transport van 3 wagens medicamenten belast om
5 uuren vertrokken wij, de aide-Major te paard, ik te voet, van onze drie wagens
gevolgd, die door paarden getrokken werden, welke door honger, dorst ver
moeienis naauwlijks den eenen voet voor den anderen zetten konden. Dus kwa
men wij langs eenen schoonen weg, die ons de verscheidenste gezigten opleverde,
tegen den middag te Lüben aan. Wij maakten onze quartieren in dit aardig stad
je, met het plan om tegen den avond verder te reizen.
Wij vertrokken dan ook naar Eisemostlf)S met order van den commandant van
Lüben aan den Burgermeester, om ons met ons gevolg den nagt te logeren ande
re paarden te verschaffen. Aldaar arriveerden wij onder eenen geweldigen slagre
gen tegen 8 uuren des avonds. De Burgemeester konde noch leezen, noch schrij
ven verwees ons dus naar eenen commandant, die zich van een nabijzijnd slot
geëmpareert hadt, terwijl zijne Troupes in den omtrek gecantonneert waren. Deeze
weigerde ons verzoek, zoo voor Logis als voor Paarden, wijl men de laatste niet
hadt, wij geen regt hadden om in het Canton Glogau gelogeert te worden, daar
onze feuilles de route voor deezen dag alleen tot Lüben bestemt waren.
Wij waren hierdoor in de uiterste verlegendheid onze paarden konden niet wij
der het was reeds laat. Ook vreesden wij dat de geneesmiddelen door den regen
lijden zouden. Wij verzogten dan den Baron de l'Empire ons eene schriftelijke
weigering te geven. Dit wilde hij niet. Wij werden dus op het slot gelogeerd, onze
wagens door soldaten bewaakt wij onze paarden verzorgd. Wij bragten een
goeden nagt op versch stroo door vertrokken tegen 8 uuren in den morgen.
Eerder konden wij niet door den aanhoudenden regen, die ons op weg nog veele
malen over viel reisden door Hochkirch naar Altwasser.10" Hier namen wij drie
paarden in requisitie,"0 om de onze bij te staan, die bijna niet verder konden
deeze requisitie noodzaakte mij, hoezeer mij dit tegen mijn zin ware, geweld te
gebruiken de Boeren met den degen tot hun pligt te dwingen.
Over Gramschitz"1 kwamen wij eindelijk onder donder regen te Glogau omtrent
vier uuren in den namiddag aan. Hier gaven wij onze Medicamenten aan een Phar-
macien-Major over, die ons de behoorlijke bewijzen van ontvangst overhandigde,
wij vergaten, onder eenen goeden maaltijd s'avonds in de comedie waar men le
Petit Matelot nog een stukje van Kotzebue gaf, de fatigues van onze, voor een
gedeelte zeer aangenaame reis. (In Glogau was mijn Principal Richelmi Médécin
ordin. f.f. de principal, waarvan hiernevens de wel gelijkende caricatuur is - no.l.)m
Den nagt was ik ellendig gelogeerd konde door een zeker zoort van ongedierte,
hier zeer algemeen, naauwlijks een oog sluiten; s'anderendaags betrok ik een beter
quartier, waarmeede ik mij nimmer genoeg geluk wenschen kon, daar de meenig-
te militairen de goede logementen zeer schaarsch maakten.