DAGBOEK
181
Officieren wendden zich aan hunnen Oversten, den Collonel van het 151 Regim.
Lebruin, die, een Spanjaard van geboorten, 28 jaren in hollandschen dienst
geweest was in ons land getroud zijne vrouw 9 kinderen aldaar hadt agter-
gelaten. Hunne voorstelling werdt van de hand gewezen, zoo ook mijne schrifte
lijke (8*)143 mondelijke bij den Generaal, die mij antwoordde: dat ik door de
voorstelling alleen reeds gevangenschap verdient had, dat hij mij indien ik
onderstond1'1 met de Croaten te vertrekken, met geweld uit hun midden slepen
dood schieten laten werde, ook in geval ik mij bij hunnen uitmarsch op straat
vertoonde.
Mijn antwoord was, dat ik officier zonder troupes zijnde, geen geweld gebruiken
of keren konde, dat ik ook niet van mening ware mij van de magt der andere te
bedienen, dat ik, indien ik dit willens geweest ware, andere wegen zoude zijn inge
slagen, dat ik eindelijk, niettegenstaande zijn weigerend antwoord, geloofde mij
nen plicht gedaan mij dus vrij gesteld te hebben van alle reproches, die ik van
wegens mijnen nu wettigen Souverein verdienen zoude, indien ik, gelijk de overi
ge, geen gehoor gegeven had, aan de oproeping onzer Bondgenoten.
Den 25 26 Januarij werden de geldsaangelegendheden met de Croaten geregeld.
Men observeerde omtrent hun de grootste waakzaamheid.145 De nagten werden
door de meeste slaaploos doorgebragt &C alle groote, zoo ook de commissairen, die
in de Armee gewoonlijk het meest te verliezen hebben, verzamelden zich des
nachts op het Slot, het geen met een Canon, een paar Spaansche Ruiters een
wagt van 300 mannen bij zijnen ingang verdedigt werdt, terwijl de trap, die in den
tuin leidde, afgebroken verbrand werdt.
Den 26sten worden de kleine straten, die naar het slot voerden, verrammeld door
Leger-wagens. Een tweede kanon werdt voor het kasteel geplaatst, twee werden
voor de Breslauer-Poort geplant, de Pruissische-Poort werdt gesloten, deszelfs toe
gang belet door wagens de brug afgebroken. Tegen den avond werdt 80.000
p[on]d bus-kruid in de Raadskelder, veele duizende ponden in andere gewelven
gebragt, de Mineurs met brandende lonten bij dezelve geplaatst, met order, om bij
de eerste beweging der Croaten de stad in de lugt te springen.
Alles was onder de wapenen, geen twee schreden kon men doen, of men ont
moette een schildwagt. Hoe ligt hadt een gering toeval hier alles in werking kun
nen doen brengen! Dan de Croaten sliepen gerust, ook ik was het, vetrouwende
op de verzekering der Croaatsche officieren, dat zij niets ondernemen zouden
tegen eene garnizoen, waar meede zij zoo lange gedient hadden. Dit hadden zij bij
gelegendheid van een dejeuné, dat hun de fransche officieren twee dagen te voren
gegeven hadden, versproken, met bijvoeging dat zij evenwel niets tegen den vijand
verdedigen zouden, wanneer deeze ook denzelfden nagt met storm kwam.146
Ik twijffel, of deeze hunne verzekering opregt was, daar ik onder hun veele malen
van een ander plan gehoord had. Dan de Frankforters Saxen hadden hun, zoo
als boven reeds gezegd is, laaghartig verlaten hun dus te zwak voor eenige wig-
tige onderneming agtergelaten.
Waarschijnlijk was de oorzaak deezer algemeene vreeze door een schrijven van den
Heer von Blumenstein aan de Bondgenoten den Generaal-Gouverneur, waar
van hiernevens de copie (num. 9 10).
