190
DAGBOEK
XII
Vertrek uit Glogau &C Terugreis
Mei
Den 7den vertrok een groot transport van onze soldaten, die genezen waren.
Thans gaat alles gelukkig. Wij verliezen weinige menschen meer welhaast
hopen wij huiswaarts te keren.
Den 15den was bestemd om op nieuws eenige zieke naar Frankrijk af te zenden,
daar toe bekwaam waren, was ook tegelijk de tegenswoordigheid van drie Med.
Doctores onnodig, waarom mij de commissaire des guerres eene brief" schreef, die
in de tegenwoordige toestand van zaken waarlijk origineel is.
De commandant gaf mij nu een paspoort, de zoo zeer van mij verlangde van den
Hemel met de vurigste gebeden afgesmeekte order om naar Holland terug te keren.
Met dankbaare herinnering schrijve ik hier de namen van mijne collega's Reding
Bennit [Bermit?] Med. Doet. die toen zij mij zoo gelukkig zagen door de narig-
ten, die ik van mijne Familie bekomen had, allen ijver aanwendden, om mijne reis
te verhaasten mij hun regt, dat even zoo groot, als het mijne was, af te staan.
Hoezeer ik na deeze mijne afreis, als het gelukkigste Evenement mijnes levens ver
langd had, zoo kan ik mij evenwel niet ontveinsen, dat het verlaten der stad zelve
mij veel, zeer veel moeite deed.100 Veel goedes had ik van veelen genoten, veele
vriendschapsbewijzen, hulp in mijne krankheden, troost in ons wederzijds lijden,
versterking in de hoop op een betere toekomst. Nooit zal ik de namen van veele
Herzog, Diederich, Corti, Neumann, Lüschke, Löwenstein, des Hofpredigers -
nooit die hunner Familie, nooit hun aller weldaden vergeten, ik beken het gaar
ne, dat tranen in mijne ogen stonden, toen ik waarschijnlijk voor de laatste maal
in mijn leven de handen deezer eedele menschen drukte.
15 Mei
Zondag middag om 12 uuren vertrok ik uit Glogau.161 Door de ruines der envi
rons deezer stad werd ik op nieuws aan het uitgestaan gevaar mijne gelukkige
redding herinnert. Ik reed met de gewoone post in gezelschap van een paar voor
zeer weinig interessante menschen door den om Glogau gelegenen &C mij wel
bekenden oort kwam over Beutheneen kleine stad eenige kleine dorpen, die
over het algemeen het uiterlijke van welvaart hadden naar Neustadtel. Deszelfs
naam duid reeds de kleinheid des oorts aan, niets was hier bezienswaardig, uit
genomen de lutherse kerk, die nieuw zeer net geboud was. Hier wagtte ik de
post-wagen van Breslau af, om naar Berlin te verreizen.
16
S'morgens om één uur vertrokken wij van Neustadtel. Door de donkerheid zag
men niets van den weg, voor wij om M 3 uuren in den morgen in Neusalz aan
kwamen. Neusalz is een zeer schoon &C regulier geboud marktvlek wordt door
Hernhutters bewoond. De weg was zeer zandig. Wij traverseerden verscheidene
Bergen, die de schoonste Gezigten opleverden. In Waltenburg verwisselden wij
van paarden. Nu ging het van het eene woud in het andere. Eindelijk niet verre
