rechterheup. "Rechtsonder, rechtsonder", mompelde hij. Toen pakte hij een
stanley-mes en maakte aanstalten om te snijden.
Roosdijk was panisch van angst. "Weg, ga weg", hijgde hij.
Megaris draaide zijn gezicht naar dat van Roosdijk toe en bulderde: "HET
EVENWICHT MOET HERSTELD WORDEN Toen, zachter, herhaalde hij: "het
evenwicht moet hersteld worden."
Met een schreeuw werd Roosdijk wakker. Rie zat naast hem en wiste met een
laken het zweet van zyn voorhoofd. "Tjonge, ging jij even tekeer! Moet je
zien", zei ze en wees naar zijn hoofdkussen.
In een kring van bloed en speeksel lag een stuk tand. Met zijn tong
tastte hij zijn gebit af. Hij proefde bloed, maar had geen pijn. Plotseling
begon hij onbedaarlijk te lachen. "Linksboven! Ha, ha. Linksboven!"
(wordt vervolgd)
DUIKER
in het boudoir
vol herfstkleuren
met nu en dan
de schittering
van parels
in hun onderwateroesters
met muren van mos
en glazen dozen
vol prachtige miniaturen
wacht ik
iedere dag
een paar betoverende seconden
op je zachte stem
die de dienstmeisjes wegstuurt
en je komst
aankondigt
Meindert Inderwisch
(Uit: "De Barbaren komen")
- 18 -
