Ook de nazaten van de 'blanke slaven' van 1898 zijn intussen
door de 'ideologen' rondom Black Lives Matter beschuldigd
van racisme. Want ook al zeggen de 'witten' dat ze geen ra
cisten zijn: ze zijn het toch, al weten ze het zelf niet. Schuldig,
zelfs in onschuld. Zulk onbewimpeld en primitief racisme heb
ben wij op onze beurt sinds de Protocollen van de Wijzen van
Sion zelden gezien. De pogrom kan beginnen. Of was die al be
gonnen?
Deze zomer verscheen een rapport van Tendayi Achiume, VN-
rapporteur voor racisme en discriminatie, over het door haar
bezochte Nederland. U weet wel: het staatje dat bijna ongeëve
naard is in wettelijke bescherming tegen alle vormen van dis
criminatie en achterstelling, met media en een maatschappelijk
middenveld die de serviele deugcultuur in beton hebben ge
goten. Achiume kwam ons nog eens flink kapittelen. We waren
weliswaar op de goede weg, maar besteedden nog steeds niet
genoeg aandacht aan ons koloniale verleden, de slavernij en de
Schuld van witte Nederlanders. Gelukkig was Zwarte Piet bijna
verbannen en verboden. Met de pink aan de broeknaad hoor
den de media toe, en publiceerden vervolgens klakkeloos het
gewauwel dat Achiume over ons had uitgestort. Geen com
mentaar, geen reflectie, alleen jawel en zeker, mevrouw! Het
werd aan columnisten als Jan Roos, veilig gebannen buiten de
hermetisch gesloten kring van deugruggen, overgelaten om wat
kritische noten te plaatsen. In Achiume's eigen land Zambia
'worden vrouwen als minderwaardig beschouwd, is homosek
sualiteit verboden, is er geen persvrijheid, is er sprake van gro
te corruptie door de overheid, is er geen goede rechtspraak en
wordt er in de mijnbouw volop gebruik gemaakt van slaven.
Maar daar heeft ze dan weer geen commentaar op.' Roos had
zelf maar wat rondgezocht en was op een artikel gestuit waar
in Achiume 'mensenrechtenschender en blankenhater Mugabe
steunde in zijn etnisch zuiveren van boerderijen in Zimbabwe.
Toen was de cirkel rond. Want de Verenigde Naties is ooit op
gericht om tegen figuren als Mugabe en Achiume te strijden.
Nu zijn ze er de baas.'
Achiume, afkomstig uit windstreken waar nog altijd albino's
worden vermoord en in mootjes gehakt om goede tovermedi-
cijn te verkrijgen1, merkte ook nog op dat de Nederlandse over-
fM
tuiging dat er al goed tegen racisme en discriminatie werd op
getreden, juist een hinderpaal was voor de adequate bestrijding
ervan. - Wat de gehoorzame deugmens ook doet, hij zit altijd
fout, is tóch altijd schuldig, zinkt altijd verder weg in het giftige
nieuwspraakmoeras van wartaal, aanklacht en veroordeling van
uit een bij voorbaat onaantastbare quasi-moraliteit.
'Wat is dat toch op uw hoofd, mevrouw?'
'Het is mijn toren van boter, is hij niet hoog en schitterend?'
De horde loopt achter de Leider aan, spandoek of slagzwaard
hoog geheven, op zoek naar liefst geïsoleerde groepjes slachtof
fers om deze aan de kaak te kunnen stellen en als het even kan
te vernietigen. Beide basiskeuzen van ons 'krokodillenbrein',
vechten of vluchten, worden bevredigd als we toetreden tot de
horde: we bevechten de tegenstander en vluchten tegelijkertijd
in de veiligheid van de brullende massa.
De gepokte en gemazelde sociaal-democraat Salomon Kleere-
kooper zei het al: 'De onderdrukten van gisteren worden de
onderdrukkers van morgen.' Deze uitspraak staat in zijn artikel
'Wat is links?' in de bundel Anatomie van links, verschenen in
het jaar van die vorige schijnrevolutie: 1968.
De standbeeldwisseling in Bristol - het beeld van de 18de-eeuw-
se slavenhandelaar en lokale filantroop Edward Colston werd
in juli 2020 even vervangen door dat van de plaatselijke acti
viste Jen Reid - was een flagrante demonstratie van waar het
werkelijk om gaat, overal en altijd sinds de eerste amoebe zijn
denkbeeldige oog opsloeg: territorium en dominantie. Groeps-
en massamigratie, in Europa de oorzaak van de recente veel
kleurigheid, behelzen nu eenmaal het binnendringen en in
bezit nemen van nieuw territoor. En dat gaat sinds het paleo-
lithicum gepaard met verschijnselen als bestrijding, vermen
ging, onderwerping, verjaging of uitroeiing van de huidige
occupanten. Een parallel proces vindt plaats binnen de eigen
groep: de nooit tanende strijd om de top van de Apenrots.
Ideeën hebben een hefboomfunctie. Hun inhoud en waarde
doen altijd minder ter zake dan hun hoedanigheid van instru
ment. Hun achterkant is belangrijker dan hun voorkant.
'Spoken' noemde de filosoof van het radicale individualisme
