ANTWERPSE
KOLOMMEN
De teloorgang van een
hoofdredacteur
O
Ik wil schrijven over cocaïne-criminaliteit, woningen die be-
Q) schoten worden, exploderende granaten en snotneuzen die
2^ paraderen in Mercedessen. Over de Chassidische joden in mijn
buurt, zo opvallend aanwezig en zo opmerkelijk eenkennig.
Over soldaten die in tweetallen patrouilleren bij scholen, in
winkelstraten en bij het Centraal Station, die konden verijde-
q len dat de barokke suikertaart de lucht in vloog. Over de satiri
se sche Facebookgroepen die me dierbaar zijn: Apache, Ge zijt zelf
3Q Fake News en Het Beleg van Antwerpen. Over de absurditeiten
die zij op de hak nemen. Over burgemeester De Wever waar ik
ondanks mezelf een zwak voor heb. Over auto's met moord-
dadige uitstoot, fietsers in suïcidale pelotons en voetgangers die
braafjes wachten tot eindelijk het licht op groen springt.
Ik wil schrijven over mannen alleen. De rastaman die belange-
Sloos elke zondagmorgen mijn plein komt opruimen. De man
met zijn hoedje en zijn eeuwige korte broek die actievoert te
gen een kunstvoorwerp op zijn rotonde. De buurman met de
bijl die een jonge vrouw gijzelt, terwijl ik van alle commotie
niets meekrijg. De man met een Breivik-fobie die om de haver
klap iets verdachts bespeurt bij struise blonde mannen. De ge
pensioneerde die vanwege zijn onsmakelijke eetgewoonten
door zijn vrouw niet meer aan tafel wordt geduld. De ballet-
meester in ruste die tot zijn uitbundige vreugde een collega uit
zijn jonge jaren tegenkomt, maar niet wordt herkend.
Eerst moet mij een lokaal drama van het hart. De geschiedenis
van de voormalige hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg.
Ik noem hem Gaston Verplancke.
Ik woon in de nogal nogal sjieke wijk Zurenborg, gebouwd in
het begin van vorige eeuw. In de zeventiger jaren was de wijk
in trek bij het alternatieve blowende en snuivende volkje en
Wees af en toe zo
vriendelijk om ook
mensen van links
voorrang te geven.
