oo oo Hoe kom ik veilig aan in begin oktober als de zilvervloot van de AOW statig uitzeilt en mij bedruipt met de zorgvolle goudenregen van de overheid overhead met tal en last? Hoe kom ik zonder kleerscheuren die maanden door dag voor dag dichter bij het houtvlot van de oude dag dat als de Medusa volgepropt met uitgestelde wensen tegen de wind in rondtolt? Ik moet ernstig bezuinigen op woorden hele zinnen kunnen er niet meer vanaf, u moet begrijpen qj dat wij in dit levenseinde langzaam taalarmoede oplopen CO CO O co co en tandwolf, vreet aan klinkers, beslist zich een rotweg dwars door het alfabet Zodoende is !@#$%A&*? al een hele mondvol CS M uu 'Jij was de moeder en ik was de vader', zeggen de kinderen in hun spel voor het leven, ze scheppen hun geschiedenis met nieuwe verhalen, vol aandacht, het kader voor ooit, later. Maar later is beladen met ongebluste ervaring, maar bezet met beloftes van karbonkels, maar een net van ongenode verbindingen, nader beschouwd als menig huwelijk dat niet brak uit gebrek maar uit weerzin: ik sta op, ik qj spreek en ik ben, niet als 'jij was' vertellen CO CO O c co co co wie de moeder, de vader, het kind, de knellen de verplichte tijd: maar aanwezigheid wikt en schraagt ook mijn bloedeigen hellend vlak. •Mi

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2020 | | pagina 43