BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Sneeuwde het op dat moment in Taalland? Blanken gingen
plotseling witten heten. Overal, in kranten, op de tv en radio,
op blogs. Hadden de blanken daarom gevraagd, om die naams
verandering? Was er een grootscheepse enquête gehouden on
der de kleurlozen (mogelijke nieuwe aanduiding in een volgen
de fase van de strijd). Was hun gevraagd of ze het eens waren
met deze semantische ingreep?
In ons land is het begrip witten een recent importproduct uit de
politieke krochten van de V.S. En tegelijkertijd een letterlijke
vertaling uit het Engels van het gangbare whites. Blacks is al
sinds de jaren zestig van de vorige eeuw de geuzennaam van de
Afro-Amerikanen. Het woord white heeft een ommekeer meege
maakt en is als de schuldige tegenhanger van black gaan func
tioneren. Hier is de term gretig overgenomen en geëxploiteerd
door radicale zwarte groeperingen: Kick Out Zwarte Piet, BLM,
Bijl. Vervolgens waren de vertegenwoordigers van de linkse
identiteitspolitiek er als de kippen bij om de term wit over te
nemen. En omdat zij alom aanwezig zijn in de media, is er nu
bijna geen krant of tv-zender meer die de term niet gebruikt.
Immers, het woord blank zou weieens discriminatoir kunnen
zijn. Drukt het geen verstolen superioriteitsgevoel uit? En gaat
het niet uit van een schuldeloze status of identiteit van degene
die ermee aangeduid wordt? Is het geen begrip dat bij uitstek
thuishoort in de wereld van het structurele, verborgen racisme?
Zoals bekend heeft Links jaren geleden de verkeerde afslag
genomen, verblind door wat er op de geraadpleegde poli
tieke wegwijzer stond: Hogere Moraal en Antiracisme, alsmede
Identiteitspolitiek. Hetzelfde bord gaf aan dat voor Algemeen
Belang en Volksverheffing rechtdoor moest worden gegaan. In
middels is de aanhang van Links zodanig de weg kwijt, dat
angst de dienst uitmaakt in de hoofden. En waar is men dan zo
bang voor? Niet voor hongersnood, concentratiekampen, ver
krachtingen en fragmentatiebommen, massaontslagen of ter
reuraanslagen. Nee, de grootste angst van progressief Neder
land is om voor racist, of imperialist uitgemaakt te worden
door belangengroepen van gekleurde medelanders. Men gaat
bij voorbaat al letterlijk of figuurlijk door de knieën als er een
aantijging uit die hoek komt, gegrond of ongegrond. Vandaar
ook de snelheid waarmee het gebruik van de term witten in de
media geaccepteerd werd. Ook het bedrijfsleven zag brood in
de naamsverandering. In kwesties als deze annexeert het alle
oprispingen uit het kamp van de diversitisten om er goede sier
mee te maken. De schijn van morele superioriteit is verzekerd
en het kost (bijna) niets, deze vorm van cosmetisch engage
ment.
Er zijn nog steeds mensen die denken dat het bij het woord
witte om een onschuldig synoniem voor blanke gaat. Dat het
een kwestie is van een modieuze switch. Een onderzoek van de
Vereniging tot Behoud van de Restanten van de Nederlandse
Taal (VBRNT) heeft echter aangetoond dat de aanduiding witte
nooit in positieve zin gebruikt wordt. Er zit een naar luchtje
aan het woord, en in de meeste gevallen hangt er zelfs een stin
kende wolk boven. Er kleeft historische en actuele schuld aan
wit. Wit kan het nooit goed doen, wit moet op de knieën. Wit
is altijd schuldig, want het tegendeel kan niet bewezen worden.
En ook al bestaat je hele witte familie uit loonslaven, niets mee
te maken, het blijven witten.
Het gaat de voorstanders van de identiteitspolitiek, de anti
racisten en de antifa's nooit om het concrete doel waar ze voor
zeggen op te komen. Oogmerk is altijd de politieke winst. Ze
willen niet meer en niet minder dan het witte onderdrukkings
systeem vernietigen. Daarbij zal het kapitalisme op termijn ook
moeten wijken voor een (socialistisch?) alternatief, maar dat
is lange-termijn-werk. Op het ogenblik levert antiracistische
agitatie de meeste politieke winst op. Het zou voor iedere cul
turele instelling, ieder bedrijf en iedere overheidsinstantie goed
zijn om een studie te maken van het huidige oproer. Om ver
volgens vast te kunnen stellen dat buigen, knielen, kruipen en
