Dagboek
De dag werd oud als een legende
we liepen trager dan de nacht
van weemoed vol het water dat
nooit slapen kan.
Het strand leek witter in dat uur
dan ooit voordien was opgelet
van zwijgen leer je beter zien.
Gedachten werden hees, een stem
verdrinkt soms bijna in de wind.
Ik denk nog steeds datje me groet
wanneer ik deze woorden vind.
Johanna Kruit
24
Ernest Joachim
25
