"Het schilderen van water zoals Van Duivendijk dat doet is meegaan
met de beweging van het oppervlak, het doorgronden van de structuur
ervan en het zoeken naar een vertaling daarvan in vorm, kleur en
penseelstreek. In dat opzicht is zijn werk een metafoor voor het
waarnemen en interpreteren van het leven zelf dat zich steeds anders
vertoont volgens vaste patronen en toch nooit grijpbaar. Idee en
uitvoering zijn in balans. Het resultaat biedt esthetisch genot en
intellectueel genoegen." Nico Out30 september 2017 PZC
Ik begon als puber te schilderen omdat ik zo'n goede tekendocent had op de HAVO: Volkert van der Willigen.
Wij gingen bijv. in Terneuzen naar het haventerrein met keukentrapjes. Degene die op de trap stond moest
de persoon, die op het asfalt stond met een wit krijtje, aansturen als een menselijke printer (die toen nog niet
bestond). Zo maakten we hele grote portretten in de zwarte leegte. Een ruime blik ontwikkelen is belangrijk!
Ik verkocht al schilderijen aan docenten o.a. "Het groot uur U" voor de docent Nederlands. Daar kon ik al
vlug mijn eerste L.P.'s van kopen van o.a. Pink Floyd en Dvorak. Voor de schoolkrant interviewde ik
kunstenaars in de weinige galeries in Zeeuws Vlaanderen en op de brommer ging ik naar de Vleeshal
in Middelburg voor de Zeeuwse Kunstkring.
Ik keek in zwart wit naar Kunstgrepen van Pierre Jansen: "Naar mijn mening is een tempelsfeer Etmaal
niet nodig om kunst te ontmoeten, integendeel, al te veel plechtigheid schrikt de argeloze bezoeker af,
en geeft een onjuiste indruk, dat de kunstenaars een soort hogepriesters zijn".
Ik woon en werk in Middelburg. Ben sinds 1991 toegelaten als lid van de Z.K.K. Daarnaast aangesloten bij
CBK Zeeland. Ik volgde na de Pedagogische Academie de tekenakte en volgde lessen van Maandag, Binkhorst
en Ter Keurs. In de beginjaren van mijn kunstenaarschap werd ik vooral gestimuleerd door Piet Dieleman.
Ik ben en blijf allergisch voor mooipraterij in de kunst. In de greep van Pierre Jansen gebleven dus.
Nescio schreef: "Water is het oog van de wereld."
Het water dat ik al 17 jaar schilder is rond ons huis te vinden. Ik onderzoek permanent het water in mijn
directe omgeving tijdens alle weertypes en in alle jaargetijden. Ik kan niet meer ongedwongen naar water
kijken. Ik moet ogenblikkelijk de structuur onderzoeken, het ritme, de schaduw en het licht, de spiegel-
vlekken van de lucht en de omgeving en de rijkdom aan kleuren of grijzen. Water blijft mijn hoofdthema.
Wat heb ik met water? Wij wonen op het water. Ik roei bij De Honte en fiets naar mijn school langs het
Kanaal naar Vlissingen. In de Ürvkkery in Middelburg presenteerde ik het project "History of my Horizon";
Het Kanaal door Walcheren "gezien" door belangrijke landschapschilders van toen en nu. Elke maand kwam
er een werk bij. Volgens de meest gebruikelijke opvatting uit de kunstliteratuur is de verzelfstandiging van
landschapskunst begonnen ergens in het midden van de zestiende eeuw. Vooral in Vlaanderen kwam de
landschapskunst tot bloei. Veel Vlaamse landschapsspecialisten vestigden zich in Haarlem. De kunstenaar
is met langer de herscheppende nabootser van de natuur, inclusief de Christelijke boodschappen die daarin
verpakt moesten zitten, maar steeds meer een zelfstandig scheppende kunstenaar die vanuit een steeds meer
humanistisch perspectief zijn wereld schildert met de poten in de klei. Deze ontwikkeling Hjkt op mijn
ontwikkeling: vanuit een Christehjke opvoeding al snel uitgegroeid tot humanist.
Door kunst heb ik leren kijken. Ik ga starten aan de Koninldijke Academie voor Schone Kunsten te
Antwerpen met een persoonhjk traject gericht op techniek. Kunst is voor mij van levensbelang!
Waar ik tegen aan loop is het eiland-denken. Ik was op een pohtieke bijeenkomst over cultuurbeleid.
Daar hoorde ik"Je moet er niet aan denken dat de Vleeshal uit Middelburg naar Vhssingen zou moeten".
Waarom niet? Misschien was "de Willem" in Vhssingen dan wel behouden gebleven. We stoppen veel geld
in de Middelburgse schouwburg. "De provinciehoofdstad moet een eigen schouwburg hebben, je moet er
niet aan denken dat we naar Cine City in Vhssingen moeten naar die nieuwe theaterzaal" Waarom niet?
Vele miljoenen waren dan bespaard voor cultuur! Eindelijk een Zeeuws Museum voor hedendaagse kunst!
Waar wij als Zeeuwse kunstenaars al jaren naar snakken!
De afstanden op Walcheren zijn groter dan elders!
LEEN VAN DUIVENDIilK www.leenvanduivendijk.nl info@leenvanduivendijk.nl
Toen
Ondertussen
