Over verwondering
Visdiefjes gaan vissen
Begeleidster Sabine Rausch vertelt over niet aflatend jeugdig enthousiasme.
12
Els Moerland, lid van de plantenwerkgroep, bestudeert niet alleen plantjes,
maar geniet ook van de geuren en de kleuren.
Natuurwerkdag 2022
En dat is dan alleen nog maar 'Hos.'
Verwondering zal je deel zijn over de rijk
dom aan geuren.
Verwondering was wat ik al voelde als klein
meisje, achter op de fiets bij mijn moeder:
over de hoogte van de populieren, hoe ze
altijd verhalen leken te vertellen en einde
loos tegen elkaar fluisterden over geschie
denissen van lang geleden. En hoe ik later
de verhalen las die ze mij toefluisterden:
Als je op een warme dag in augustus door
de polder fietst, ruik je de geuren van over
rijpe bramen, de laatste tarwe die nog niet
gedorst is en de harsgeur van de hoge po
pulieren.
Verwondering: als ik in het voorjaar de kle
verige knoppen opraap, die naar hars rui
ken, en waar je geneeskrachtige thee van
kunt zetten. Maar vooral: verwondering als
ik de knoppen in een pan doe en er een
streng gesponnen wol bij stop zodat na
een uurtje pruttelen de wol goudgeel van
kleur is. Nog heel lang blijft de harsgeur
hangen.
Dat ze ooit meisjes waren, de zusters van
Phaetoon, die van zijn vader Helios de zon
newagen mocht besturen en ter aarde
stortte. Uit verdriet om de dood van hun
broer schreiden de zusters tranen van barn
steen en zij veranderden in populieren. En
nog altijd, altijd vertellen alle populieren
dit verhaal voor hen die willen luisteren.
Want hoeveel verschillende soorten denk
je dat er zijn van iets wat de doorsnee
Zeeuwsvlaming "Hos" noemt?
En wat te denken van het riet?
Koning Midas, die het lied van de god Apol
lo minder mooi vond dan de fluit van Pan
en daarom voor straf ezelsoren kreeg. Want
Griekse góden waren jaloers en driftig. Al
tijd droeg Midas een muts zodat alleen de
kapper het grote geheim kende. Nu weet
iedereen hoe moeilijk het is om een ge
heim te bewaren, dus de wanhopige kap
per vertelde zijn geheim aan het riet. Maar
net zoals de populieren niet ophouden
met het vertellen van verhalen, zo kan ook
het riet nooit zwijgen. En ze fluisteren el
kaar nog altijd toe: "koning Midas heeft
Ezelsoren". En iedereen die geen ezelsoren
heeft, kan het horen.
Van de pluimen van het riet, op de juiste
tijd geplukt kun je je wol in groentinten
verven. Prachtig om een warme deken van
te weven voor koude winterdagen.
Maar sinds verleden jaar zijn er nieuwe ver
halen opgedoken in mijn leven.
Verwondering: over de plekken waar we
heen gaan. Soms van een onverwachte
schoonheid, zoals het weidegebiedje bij
Fort Berchem (bij Retranchement) waar ook
verhalen verteld worden over de Spanjaar
den die dit fort bouwden. En over Maurits,
over oorlog, over stormvloeden die zo ho
ren bij de geschiedenis van ons Zeeuws-
Vlaamse land, over bouwen en verlaten en
opnieuw bouwen.
Engels raaigras
Gewoon langbaardgras
Straatgras
Harig vingergras
Zachte dravik en trosdravik
En niet te vergeten: de gestreepte witbol,
die niemand in zijn gazon wil hebben.
Soms is de plek van een lelijkheid datje
denkt: "Wat doe ik hier?" zoals het parkeer
terrein bij de Jachthaven in Breskens.
Misschien niet opgetekend door de oude
Grieken en minder indrukwekkend dan for
ten en hoge populieren. Maar voor wie luis
teren wil, vertellen ze het verhaal van over
leven en van groeien en bloeien tegen de
verdrukking in. "Ik worstel en kom boven."
Ik kijk al uit naar een volgend seizoen als
ik me weer mag verwonderen en luisteren
naar het fluisteren
Het weer was optimaal en het zeewater
heerlijk. Kinderen waren weer net zo en
thousiast als anders en ze hebben bij toer
beurt het net getrokken. Eerst ging Leo het
water in om te kijken of er wel wat te van
gen viel. Bij de eerste oogst was het gelijk
raak, heel veel krabben, kleine garnalen en
later ook nog kleine platvisjes.
Na een paar keer de zee in geweest te zijn,
was het tijd voor een boterham en die liet
zich goed smaken. Spelen en zeelucht ma
ken hongerig. De kinderen waren zoda
nig enthousiast dat ze er geen genoeg van
konden krijgen: krabben zoeken onder de
stenen bij de paalhoofden, spelletjes doen
en wat allemaal meer vind je niet op het
strand.... Voor ons als begeleiding weer
heerlijk om mee te maken en te zien dat
het weer een geslaagde morgen was. En
dan vliegt de tijd om en veel te snel staan
de ouders dan weer te wachten op hun
kroost. Als verrassing kregen de kinderen
nog een echte haaientand mee naar huis.
De beleiding was in handen van Dilia, Irene
en Sabine. Leo was erbij om de kinderen te
assisteren met het korren.
In het volgende duumpje valt er vast meer
te vertellen over het nachtdierenkamp in
het weekend van 3 en 4 september.
Zaterdag 5 november helpen we een
handje tijdens de Nationale natuurwerk
dag. Deze zaterdag begint het knotsei-
zoen en ook voor de Visdiefjes is het een
dag vol activiteiten, net als andere jaren in
De Braakman. We starten om 10 uur en we
gaan aan de slag tot 3 uur in de middag.
Zondag 17 juli mochten de visdiefjes weer bijeenkomen en ze zochten het
strand op.
Wil je meedoen of wil je meer weten
Alle informatie krijg je bij Dilia Timmers.
Tel. 06 - 13755647 of 0115 - 402368
Email: dilia.timmers@inter.nl.net
herhaal en onder elkaar probeer te zetten
zodat ze voor mij klinken als een gedicht
van de Vijftigers:
Na een lange "Corona" - tijd konden we
eindelijk weer eens een activiteit organise
ren. Het was dan ook heel fijn dat zich zo
veel kinderen hadden opgegeven. Bij de
Zwarte Polder moesten we wel eerst over
de dijk en het duinwant we gingen
'korren'. Met andere woorden: garnalen
vangen.
Maarga maar op je knieën en verwon
der je opnieuw: kleine schilderijtjes van
mos en kleurige bloemetjes die tussen de
stenen groeien in een harde wereld van au
tobanden en grote voeten. Schilderijtjes
vol kleur en ook zij vertellen hun verhalen.
Ik weet niet hoeveel soorten gras er zijn,
maar wel dat de leden van de Planten
werkgroep groep onder leiding van Awie
de Zwart heel veel soorten kennen. Sinds
twee seizoenen wandel ik mee en luister:
naar namen als zinnen uit gedichten, die ik
