Column Emmy de Koeijer 16 I**. Wi Kunstnesten kunnen overal Handjes gevraagd Nadere informatie Gierzwaluwen 60 50 40 30 20 10 0 2015 2016 Gierzwaluw (Johnny du Burck) »aantai eieren /jaar Uit gevlogen jaar •Uitgekomen jaar Aantal eieren paar Met nestkasten aan de gevel, inbouw of opbouw, kan veel bereikt worden. Toen Günther steeds meer gezondsklach- tend kreeg, hij overleed begin 2009, begon Petrus van 't Westeinde steeds meer taken over te nemen in de Lutherse kerk. Na Pe trus' overlijden traden Luciën Boerjan en Huub Buysse in diens voetsporen. Ze brengen in kaart, gidsen in de zomer maanden wekelijks en daarbuiten op aan vraag en eind juni werd zelfs een hele stu- die-dag opgezet voor een delegatie van onze zustervereniging Mergus, Vogelwerk- groep Natuurpunt Brugs Ommeland. Door woningisolatie en vernieuwing ko men er steeds minder plaatsen waar een gierzwaluw nog kan nestelen. Ze komen heel hun leven op precies dezelfde plaats terug. Als ze een jaar later aankomen bij deze plek, vliegen ze zich bijna te pletter als die plek blijkt te zijn dichtgetimmerd of vervangen door een nieuwe dakkapel. Na het gereedkomen van de restauratie werd 29 juni 1999 een hele dag georga niseerd waar vanuit heel Nederland gier- zwaluwkenners aanwezig waren. Als waar dering voor Günthers niet aflatende zorg kwam wethouder Bolijn hem zelfs een ko ninklijke onderscheiding opspelden. Marjos Mourmans - Leinders uit Roosen daal van de landelijke Gierzwaluwenwerk groep, kreeg het voor elkaar dat de architect het dak aan de binnenzijde spe ciaal voor de gierzwaluwen voorzag van kunstmatige nesten. Er zijn 35 van deze 'broedkasten' aangebracht op verschillen de hoogtes, zodat ook een kind erin zou kunnen kijken. Vlak onder het dak kwam een speciale loopbrug en hele schoolklas sen kregen aanschouwelijk onderwijs. Dat leverde toch wat verstoring op die de broedresultaten niet ten goede kwam. Met camera's op zolder en een monitor op de begane grond bleek het ook prima te zien. Dus als u (verjbouw- of isoleerplannen heeft en nesten vermoed tussen gevel en goot, neem gerust contact op met de vo- gelwerkgroep van 't Duumpje. De werk groep beschikt over veel kennis en contac ten die u van dienst kunnen zijn. Hulde voor Woongoed 11 Augustus kwam Woongoed Zeeuws- Vlaanderen in de PZC ruim aan bod omdat ze in Breskens aan de Karei Doormanlaan een stuk braakliggend terrein voorzagen van groen inclusief mussentil, vleermuis palen en bijenhotel. Ook bij nieuwbouw enkele jaren geleden in naburige straten bracht Woongoed in de nieuwe woningen, in samenspraak met onze vereniging, voor zieningen aan om de ecologie te bevorde ren. Als Duumpje zijn we altijd op zoek naar hulpkrachten. Zoals iemand die in het ei gen dorp Gierzwaluwen wil tellen. Met het tellen is weinig tijd gemoeid. Praktisch: 3 x 1 uur in de maanden april, mei en juni. Dat is dus wel te overzien. En als je met z'n tweeën telt, wordt het gewoon gezellig als je tijdens je wandeling geniet van de acro batische toeren van de Gierzwaluw. www.gierzwaluwbescherming.nl www.gierzwaluw.websiteZTrekroutes.html www.eurobirdportal.org/ebp/en/#home/ APUAPU/q52weeks www.vogelbescherming.nl Inmiddels is over apus apus binnen onze vogelwerkgroep een berg informatie be schikbaar. Verder zijn presentaties in de maak, aangepast aan de leeftijd van onze bezoekende jeugd. Dat ook oudere bezoe kers welkom zijn moge duidelijk zijn. En handjes, maar dat las u al. Heeft u weinig tijd Onze vogelwerkgroep is ook geholpen met oplettende dorps bewoners die doorgeven waar in uw dorp nesten zitten. De overeenkomst tussen Corona en een co lumn: beiden beginnen met een c en zijn soms tijdrovend. De inhoud van een co lumn kan in de loop van de tijd groeien of je maakt iets mee waardoor je weet, dit is het, hierover ga ik schrijven. Het achtereen volgens op papier krijgen kan een lang durige klus zijn. Corona overvalt je en is in mijn geval toch behoorlijk lang aanwe zig geweest. Daardoor werd vogels kijken en de natuur ingaan beperkt tot de eigen tuin. Logeren en een hond verzorgen in Brabant maakten dat de eerste wandelin gen in de Loonse en Drunense Duinen wa ren. De laatste jaren is er een trend dat de heide eerder in bloei staat dan vroeger, ik werd dus begin augustus tijdens mijn wan delingen getrakteerd op paarse heide. Met als ultiem cadeautje, een ochtend om half acht, op 10 meter afstand een ree in de zon tussen de bloeiende heide. In een stuk waar de honden los mogen lopen was ook nog iets anders te zien. Een waarschuwing voor wespennesten, met het advies op het pad te blijven, dit advies gold ook voor de hond. Hoe bijzonder, in de natuur gewaar schuwd te worden voor iets natuurlijks wat eigenlijk geen overlast veroorzaakt. Na Brabant fit genoeg om op vakantie te gaan naar 'La douce France'. Na veel en thousiaste verhalen over de Opaalkust toch maar een keertje naar Frankrijk. Oké, wat de Opaalkust betreft ben ik om, het was daar mooi. Al wandelend kwam de term 'leven als God in Frankrijk' vanzelf opbor relen. In het woordenboek is de betekenis van 'leven als God in Frankrijk': onbezorgd leven. De toerist brengt deze term in prak tijk: wandelen, zwemmen, wijntje drinken en veel lekker eten. Op de kaart kom je dingen tegen die in Nederland vrij onbe kend zijn. Het gebruik van orgaanvlees is in Frankrijk in tegenstelling tot Nederland ge woon. Als je een dier eet dan moet je ook alles van het dier gebruiken. Verder is er, ook buiten het jachtseizoen, te kiezen uit vele soorten wild. Dat leidde automatisch tot gesprekken over de jacht. We waren met z'n vieren en een van de aanwezigen zei direct "Gelukkig wordt er niet veel meer gejaagd". Dit leidde tot hilariteit en de op merking "Fransen schieten op alles wat loopt, vliegt of beweegt". Hierna volgde een pittige discussie. Mijn opmerking dat er elk jachtseizoen wel een fietser of wan delaar wordt geraakt met soms de dood tot gevolg, werd niet geloofd. Gelukkig heb ben we dan in deze tijd Google tot onze beschikking die dit vrij snel kon bevesti gen. Als je begint te 'googelen' rol je vaak van het een in het ander. Zo kwam iemand ook het eten van de ortolaan tegen. Hier werden we even stil van en bekeken onze eigen borden met salade met heel andere ogen. Daarna werd er niet meer over het jachtinstinct en de eetgewoontes gespro ken, maar enkel de keuze van het dessert. Enkele da gen later gingen we wandelen in het Nationaal natuurreservaat Baai van de Canche. Een erg mooi gebied, helaas door de droogte niet zo moerassig als gebruike lijk. Op een uitkijkpost had je een schitte rend zicht op de baai van de Canche en de zee. Het was eb en er waren overal vogels te zien: op de drooggevallen platen allerlei soorten meeuwen en dichterbij op een plas zag ik een heleboel zwarte vogels. De af stand was helaas te ver om goed te kunnen zien wat het waren. Gelukkig daalden we af in die richting en een uur later waren we in de buurt van de plas. Een doorkijkje in het riet aan de rand van het natuurgebied zorgde voor goed zicht op een aantal zwar te vogels op de plas en ik stelde mijn verre kijker in. Het is een goede kijker, maar niet de allerbeste in het veld, ik bleef draaien en scherp stellen. Mijn medewandelaars ston den intussen geduldig in stilte te wachten om niets te verstoren en manlief vroeg na enkele minuten zachtjes "zijn het ganzen?". Ik heel stilletjes terug "ik geloof dat ze van plastic zijn". Dit veroorzaakte wat onge loof en we gingen op onderzoek uit. In de monding van de rivier de Canche in het eb en vloedgebied grenzend aan het natuur park telden we ongeveer twintig kunstma tig uitgegraven plassen. De bodem van die plassen bedekt met plastic, overlooproos- ters om de waterstand niet te hoog te ma ken, in elke plas een aan kettingen vastge maakte drijvende met camouflagenet be dekte ponton en op bijna elke plas liggen tientallen plastic eenden. Dit ontlokte een van ons de opmerking "hier is een markt voor eenden in plaats van voor tuinkabou ters". Terug bij de ingang van het natuurge bied ontdekten we een nieuw bordje. Waar we begonnen waren, diverse bordjes met: geen honden, niet mountainbiken, geen afval achterlaten, niet van de paden af, niet kamperen, niet wildplassen. Hier een extra bordje: geen geweren. We waren allemaal zo verbouwereerd dat we er geen foto van hebben gemaakt. Als we ooit teruggaan om het jachtseizoen te verstoren, maken we er alsnog een foto van. 2011 2012 2013 2014 2017 2018 2019 2020 2021 2022

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2022 | | pagina 9