De geschiedenis van Rusland, de revolutie en de vorming van de Sowjet-Unie
werden uitvoerig uiteengezet. De eeuwenlange onderdrukking van het Russische
volk, de gevolgen van de bolsjewistische revolutie, het gruwelijk onrecht en
wrede vervolging werden evenals de houding van het buitenland door Adriaan
duidelijk en indringend onder de aandacht gebracht.
Aan zijn lidmaatschap van 'Onésimus' bewaarde hij dierbare herinneringen,
welke evenals de vriendschappen voor het leven bepalend zijn geweest voor zijn
verdere leven. In de kring van deze vereniging leerde hij ook zijn echtgenote
Geertruida Kruit kennen. Haar vader en broer Piet waren leidinggevenden bij de
afdelingen kinderen en jongelieden.
Op 21 maart 1988 ontving hij van zijn vriend Bram Apon een artikel uit het
Nieuw Rotterdams Kerkblad, betreffende de verkoop van de eigendommen van
'Onésimus'. De opbrengst kwam ten goede van de galerij-verbouwing in de
Hoflaankerk, op voorwaarde dat de naam 'Onésimus' verbonden zou worden
aan een van de zalen op de galerij. Dit bericht, evenals een artikel in het week
blad 'De Ster van 14 juli 1992 over de teloorgang van de Kralingse club
'Onésimus', deed pijn en schokte hem diep. Tot aan zijn overlijden was Adriaan
lid van de Vereniging van oud-leden van 'Onésimus'. Verschillende oude vrien
den brachten hem later de laatste eer.
Studiejaren
Van maart 1922 tot maart 1928 bezocht Adriaan de Openbare Lagere School aan
de Vreclenhofweg in Rotterdam-Kralingen. Ter overbrugging naar het middelbaar
onderwijs bezocht hij van maart 1928 tot juli 1928 de Mulo-school aan de
Gashouderstraat.
Van september 1928 tot mei 1933 studeerde hij aan de 2' HBS-B, met vijf-jarige
cursus, 'Libanon' aan de Libanonstraat in Rotterdam-Kralingen. Waarom deze
school? Om de volgende redenen: het was een Openbare School, de dichtstbij
zijnde school en zijn beste vriend, de latere prof. J.C. Brezet, ging ook naar deze
school. Hoewel het gezin kerkelijk meelevend was werd gekozen voor een
scheiding van kerk, politiek en onderwijs.
Het mag een wonder heten, dat Adriaan zonder te doubleren in vijf jaar tijd zijn
diploma wist te behalen. Elk jaar prijkten naast de negens en tienen voor de taal
vakken en geschiedenis de nodige onvoldoendes voor de exacte vakken op zijn
cijferlijst. Vaak moest hij door middel van een herexamen de overgang naar een
volgend leerjaar veiligstellen. Het verhaal gaat. dat tijdens de beoordelingsverga
dering van het eindexamen, de rijksgecommitteerde voor wiskunde zei: "deze
kandidaat moet slagen, hij zal zeker niet in Delft gaan studeren
Hij koos inderdaad niet voor een technische studie maar voor de studie
Nederlandse taal- en letterkunde. Zijn HBS-opleiding was echter niet toereikend
om te worden toegelaten voor een universitaire studie. In de periode 1933 - 1935
volgde hij een particuliere opleiding Grieks en Latijn op gymnasiumniveau bij Dr.
Rogge. In het voorjaar van 1935 slaagde hij in deze vakken voor het Aanvullend
Staatsexamen Gymnasium-alfa Hierdoor werd de weg naar de universiteit geo
pend. In september 1935 werd hij ingeschreven aan de faculteit der letteren van
de universiteit van Leiden. Hij studeerde Nederlandse taal- en letterkunde met de
bijvakken geschiedenis en Russisch. Al in het begin van zijn studietijd maakte hij
kennis met zijn latere promotor, prof. dr. G.G. Kloeke. Hij volgde bij hem onder
andere de colleges fonetiek en linguïstiek. Gedurende zijn gehele studietijd
120
