Gedurende het grootste gedeelte van zijn leven heeft Adriaan de naam van de
stad Zierikzee consequent als Zieriksee geschreven. Naar zijn stellige overtuiging
heeft Zierikzee niets met een zee te maken, maar is de juiste betekenis: de Ee
van Zierik, Zierik's Ee. Hij volgde hier in de mening van dr. J.J. Westendorp
Boerma en die van dr. mr. H.P. Schaap. Bij herhaling heeft hij, zowel binnen
Stad en Lande, als daarbuiten bij de officiële autoriteiten gepleit voor wijziging
van de naam. Echter zonder resultaat.
Streektaalcommissie
Op initiatief van Adriaan werd op 6 mei 1986 binnen Stad en Lande de commis
sie Streektaal in het leven geroepen. Vanzelfsprekend nam Adriaan zitting in deze
commissie. De andere commissieleden waren: mevrouw L.E.M.Veltman-Hack en
de heren drs. J.A. Brandenbarg, A. Damman en A. Leijdekkers. De commissie
stelde zich in eerste instantie ten doel: het dialectonderwijs op de basisscholen
en bij het voortgezet onderwijs te stimuleren door het inrichten van een streek
taalwerkplaats en de uitgave van een leesboekje voor de jeugd in de streektaal.
Om een en ander te verwezenlijken trad Adriaan in contact met de Hogeschool
Zeeland. Met de Middelburgse leraar Nederlands Chris Stroncks van genoemde
instelling stelde hij een brochure samen ten behoeve van leerkrachten van de
Zeeuwse basisscholen en voor hun leerlingen. Deze bevatte suggesties om in die
scholen gedurende één week het onderwerp 'streektaal' centraal te stellen. Voor
zover bekend heeft een aantal scholen van deze gelegenheid gebruik gemaakt,
maar het is helaas geen overweldigend succes geworden. Een eilandelijke uitzon
dering vormde de Christelijke basisschool 'De Schouw' te Brouwershaven. Op
deze school werd het leesboekje, geschreven in de streektaal ten behoeve van
het basisonderwijs door Adriaan gepresenteerd. Het verhaal getiteld 'Keesje
Benders' werd geschreven door de oud-leerling van 'De Schouw', Bêênekluuver
(pseudoniem voor Jan Gabriël Jonker). Bij deze gelegenheid hield hij kringge
sprekken met de leerlingen van de verschillende groepen. Opnieuw werd hem
duidelijk dat de streektaal langzaam maar zeker terrein verloor. "Eên van de
gevaerliikste óórzaeken binne die onderwiezers van over waeter, da's aoltied a zö
'eweest". De eilandelijke scholen voor voortgezet onderwijs ontvingen eveneens
het boekje. Ook op deze scholen trad Adriaan op als gastdocent. Ondanks deze
positieve reacties moest hij tot zijn grote spijt bij herhaling concluderen dat de
houding vanuit de onderwijssector vrij terughoudend was.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van Stad en Lande op 20 mei 1989 gaf
de streektaalcommissie een cassetteband uit, getiteld 'Het lied van ons eiland'.
Op deze band, die werd samengesteld door, Adriaan, Ad Leijdekkers en de musi
cus Mar van der Veer werden oude liedjes en cabaretliedjes gezongen in de
streektaal. De verbindende teksten werden door Adriaan gesproken. In dit jubi
leumjaar manifesteerde de streektaalcommissie zich nog een aantal malen. Op 18
maart organiseerde de commissie in samenwerking met de ZVDO de eerste dia
lectmiddag op Schouwen-Duiveland. Met een wervelend programma en een
massale opkomst, niet alleen van ouderen, een groot succes en voor herhaling
vatbaar. In zijn openingswoord pleitte Adriaan voor verhoging van de subsidie
door de eilandelijke gemeenten. "1,38 cent per inwooner vö de streektael uutte
bozze. Dd's nèt nie niks, ma beslist nie veé\ Voor Adriaan was dit evenement een
van de hoogtepunten in zijn strijd tegen het verval van de streektaal. Wat zou hij
verbaasd en verheugd zijn geweest bij de wetenschap dat anno 2000 cle provin-
136