de uitgave van de geschilderde 17de eeuwse kaart van Arnoldus van Anthonissen.
Op zaterdag 10 november 1985, tijdens een diner in het restaurant 'De vier jaar
getijden' te Zonnemaire, nam Adriaan afscheid van de redactiecommissie. De
redactie kon echter op Adriaans medewerking blijven rekenen
Zieriksee
In 1981 besloten Adriaan en Truus te gaan verhuizen. De aanleg van de baan
voor de sneltram was de directe aanleiding. Daar het traject van deze trambaan
zo dicht in de buurt van hun woning aan het Bolkruid in Rotterdam kwam te
lopen, dreigde hun woongenot ernstig verstoord te worden.
Na zijn pensionering was Adriaan zich nog meer dan voorheen bezig gaan hou
den met zijn grote passie, de streektaal van Schouwen-Duiveland. In verband
hiermee bezocht hij steeds vaker Zeeland en in het bijzonder Schouwen-
Duiveland. Vanzelfsprekend drong zich de vraag op: zoeken we een andere
woning in Rotterdam of verhuizen we naar Zeeland? Voor Adriaan was deze
vraag niet moeilijk te beantwoorden. Voor Truus echter, als geboren en getogen
Rotterdamse, was het antwoord minder vanzelfsprekend. Toch besloot zij
Adriaan te volgen naar Schouwen-Duiveland. Omdat Zierikzee de meeste voor
zieningen had, zoals winkels en openbaar vervoer, viel de keuze op Zierikzee.
Door de vele contacten uit het verleden binnen de verschillende Zierikzeese,
eilandelijke en provinciale verbanden waren zij spoedig ingeburgerd. De lidmaat
schappen van de ZVDO, het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Weten
schappen, de Plattelandsvrouwen en de 'Sociëteit De Vereeniging' droegen daar
toe bij. In 1992 schreef Adriaan ter gelegenheid van het 190-jarig bestaan van de
sociëteit het feestlied.
Ook het actief meeleven met de Hervormde gemeente leidde tot een snelle inte
gratie. Door een kerkenraadsbesluit in het najaar van 1989 werden zij beiden in
gewetensnood gebracht. De kerkenraad besloot dat de beide modaliteiten bin-
Adriaan geïnterviewd door het Reformatorisch dagblad, 1985.
141