Textielverkopers, vissers en boterhandelaren stroopten de drukke markt van Zierikzee af voor koopjes, terwij] uitbundige matrozen met verlof de tijd doodden met drank of ander zondig tijdverdrijf. Zowel Erasmus als Albrecht Dürer merk ten op hoe hinderlijk luidruchtig Zierikzee was. De arts Galenus of De Haan, die de beste vriend was van de jonge Plockhoy en enkele jaren ouder dan hij, zou een grote invloed krijgen op diens leven en schrijven. Waarschijnlijk hebben ze samen door de met kinderhoofdjes geplavei de smalle straatjes gedwaald, straatjes genoemd naar de ambachten uit de stad, zoals Wevershoek, Lakenhal, Visstraat, Touwbaan, Molenstraat, Appelmarkt, Mosselstraat, Al dagdromend passeerden ze de schone vissershuisjes met hun trapgevels en de elegante patriciërswoningen met uitzicht op de schaduwrijke Oude Haven. Op weg naar de binnenstad doorkruisten ze vermoedelijk de naar geestige schaduwen van de grimmige gotische St. Lievenmonstertoren; gelukkig heeft deze slechts de helft van de geplande hoogte van zo'n 130 meter bereikt. Het ligt voor de hand dat ze ook het Gravensteen, dat als gevangenis dienst deed, passeerden, waar kleurrijke figuren als smokkelaars, dieven, messentrek kers en piraten hun verijdelde dromen in de houten wanden kerfden en gewoon lijk voor grote menigten werden geëxecuteerd. Beide jongens maakten deel uit van de aanzienlijke Mennonitische gemeenschap die omstreeks 1570 uit Zwitserland was geëmigreerd. De Mennonieten waren afstammelingen van de pacifistische Wederdopers die in 1525 door hun eigen uit leg van de Bijbel met het katholicisme hadden gebroken, omdat zij geloofden in een persoonlijke relatie met God. Uiteindelijk kwamen ze tot de conclusie dat ze geen professionele priesters nodig hadden. Vele kleine groepen scheidden zich toen echter van de Mennonieten af. De Haans vader was leider van de Mennonitische gemeenschap. Ondertussen daagden de anti-sectarische collegian- ten de Mennonieten uit om hun onderlinge gekrakeel te staken. Collegianten waren in de grond van de zaak progres sieve Mennonieten die pleitten voor het vervangen van dominees en geloofsbelij denissen. ja feitelijk van alle georganiseer de kerken, door collegia profetica, dat wil zeggen door bijeenkomsten waar mensen van verschillend geloof samen het Evangelie konden lezen, psalmen konden zingen en de Bijbel en andere heden daagse onderwerpen konden bespreken. Zowel De Haan als Plockhoy werden hartstochtelijke collegianten. Ze waren ervan overtuigd dat deze collegia "de enige manier waren om het heersen over andermans geweten te vernietigen". Ironisch genoeg braken de collegianten met de schismatici (een schisma binnen een schisma). In 1646 verhuisde De Haan naar Amsterdam om zijn ideeën te verkondi gen. Twee jaar later, aan het einde van de 80-jarige oorlog, volgde Plockhoy hem. Galenus Abrahamsz. de Haan (geb. Zierikzee 8-11-1622, ovl. A msterdam 19-4-1706) vestigde zich in 1645 als arts te Amsterdam. Hij werd in 1648 leraar bij de Doopsgezinden. In 1692 volgde het hoog leraarschap. (Collectie Gemeentearchief Schouwen-Duiveland. Zierikzee) 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2000 | | pagina 27