nog door Franse troepen bezet. Het zou nog tot 23 mei 1814 duren eer Delfzijl, als laatste vesting, door de Fransen werd ontruimd. Om het ontstane machtsva cuüm op te vullen moest een nationaal Nederlands leger worden opgericht. Ook maakte de Prins in deze beginfase melding, dat hij het op gang brengen van de koophandel als een van zijn eerste prioriteiten stelde. Toch was Willems positie in deze eerste tijd nog onzeker. Een definitief uitsluitsel zou het Weense vorsten- congres geven. Naar aanleiding van de ontsnapping van Napoleon van Elba nam Willem, in een proclamatie van 16 maart 1815, de titel van Koning der Nederlanden aan. Nederland trad op 25 april toe tot de coalitie tegen Napoleon. Een Nederlands leger van 30.000 man zou aan de gevechten deelnemen. In juni 1815 rukte Napoleon met een leger van 123.000 man op naar de Zuidelijke Nederlanden. Bij Waterloo werd slag geleverd. De gezamenlijke coalitie won deze slag en Napoleon werd naar Sint Helena verbannen. Dit zijn zo ongeveer de hoofdlijnen van de nationale en Europese geschiedenis. Tegen de achtergrond van die gebeurtenissen willen we terugkeren naar Zierikzee, haar koopvaardij en cle rol die Cannenburg daarin speelde. Kort na de bevrijding van de Fransen op 8 december 1813 werd door de Zierikzeese handelshuizen het overschot van hun gehavende koopvaardijvloot weer in de vaart gebracht. Reeds op 13 januari gaf De Crane en op 23 maart Van Borrendam, opdracht voor een reis naar Londen. Hoewel Napoleon nog niet ver slagen was en men zich nog in oorlogstoestand bevond, zal het risico om vanuit Zeeland naar de Engelse hoofdstad te varen, wel minimaal zijn geweest. Kort daarop, op 14 juni 1814, werd in Parijs de vrede gesloten. Op 24 juli 1814 werd melding gemaakt van de eerste na-oorlogse reis van de 'Ceres'. Dit schip was al vanaf 1798 in dienst bij Cannenburg. Deze vrachthoeker mat 92 ton nieuwe meting en geschat naar de andere Zierikzeese schepen zal de lengte van het schip waarschijnlijk tussen de 20 en 22 meter hebben kunnen bedragen. De breedte zal circa 6.75 zijn geweest en de diepte rond de 2.40 meter. De hoeker was zonder kleerscheuren de Franse tijd doorgekomen. De eerste twee reizen na de bevrijding voer dit schip onder gezag van kapitein Lon naar het Spaanse Bilbao. De derde, ons bekende, reis ging naar de Russische tsarenstad Sint Petersburg, een voor Zierikzee geheel nieuwe bestemming. Als op woensdag 31 mei 1815 cle vrachthoeker 'Ceres' van het plankier van het Zierikzeese havenhoofd afstoot voor zijn Petersburgse reis, zal dit wellicht uit de dakkapel van het grote herenhuis Oude Haven 55, door Willem Cannenburg met de verrekijker zijn waargenomen. Het gezag over de hoeker was in handen van de 63-jarige schipper Barend Salomon Lon en aan de helmstok stond de 60-jarige stuurman Dirk de Haas. Uit de gegevens van de Slavenkas blijkt dat beide zeelie den zeer ervaren waren. De naam van Lon dook voor de eerste keer op in 1791 als stuurman en in 1794 als schipper van 'De Hoop' onder directie van Cannenburg. Lon is bij Cannenburg in dienst gekomen en in dienst gebleven gedurende zijn gehele Zierikzeese loopbaan. Hij was een Noor en geboortig van Mandal. Voor de koop van een huis in Zierikzee leende Cannenburg hem geld, vermoedelijk om deze kapitein aan zich te binden. Dirk de Haas was oorspronkelijk binnenschipper. Sinds 1809 was hij stuurman bij de koopvaardij. Lon en De Haas voeren geruime tijd samen op de schepen van Cannenburg. Als verdere bemanning voeren Cornelis de Looze, Izak Verbrugge, Jan Smith, Jacobus Dekker, Matheus Brakenhoff, Jan van der Maas en Leendert 76

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2000 | | pagina 78