Een dagje wilgen knotten het eigenlijk best wel stoer. De klas krijgt uitleg over het probleem met de Amerikaanse vogelkers en hoe we dat hier gaan aanpakken. Een van dé hulpmiddelen om de soort te herken nen is de karakteristieke geur. De kin deren komen met allerlei verschillende associaties variërend van koekjes tot kattenpis. Nadat de groep in kleinere groepjes is verdeeld gaan ze vol enthousiasme aan de slag. In het begin worden systeem- matig alle kersen verwijderd, groot en klein. Na enige tijd ontstaat er echter een voorkeur voor het afzetten van de wat grotere struiken, de kleinere wor den meer en meer overgeslagen. Al bij al vlot het werk gestaag en klinkt er een steeds luidere roep om de grootste Amerikaanse vogelkersen te mogen zagen. Speciaal voor dit karwei hebben we ook enkele grotere beugelzagen en touw bij. Met een klein beetje uitleg en hulp zijn de kinderen in staat om toch al behoorlijke bomen te zagen. Het is mooi om te zien dat ze zich vol overgave in het werk storten. En dan.... is de groot ste boom aan de beurt. Om beurten zagen de kinderen twee aan twee, de stam is dik en het hout is hard. De boom staat pre cies recht en wat ingeklemd tegen enkele andere bomen, de boom valt daarom niet uit zichzelf en zal omgetrokken moeten worden. De boom heeft geen zijtakken, er zijn geen ladders en het touw moet vol doende hoog worden bevestigd. De kinderen moeten hier een oplossing voor bedenken en die komt er ook. Staand op de schouders van een begeleider bevestigd een dappere leerling het touw zo hoog mogelijk in de boom. Als het touw goed vast zit begint een lange rij oranje helmpjes uit volle kracht te trekken. Onder luid geroep beweegt de boom enigszins en komt er wat gekraak uit de stam. Dit motiveert ze tot nog harder trekken maar de boom geeft zich niet zomaar gewon nen. Voorzichtig wordt er door een leerling en bege leider nog een stukje gezaagd. Onder groot gejuich lukt het de klas nu wel om de boom om te trekken. De juf had al een aantal keren gezegd dat het tijd was en ze moesten nu toch echt terug naar school. Na het inleveren van het gereedschap was er nog een verras sing van de Gemeente Veere, voor alle aanwezigen een lekkere bolus. Dat ging er na al dat harde werken er wel in. Aandoenlijk was het dat leerlingen uit zichzelf ons een handje gaven en bedankten voor de leuke dag. Na een afsluitend dankwoordje van ons fietste de klas weer richting school. Langzaam keerde de stilte in het bos terug. De Boom In 2-2009 Door Naomi van den Bosch, leerling van De Vliedberg, Goes De dag begon met nog een paar lessen tot aan de grote pauze. We gingen met een paar auto's naar 's Gravenpolder. De mensen die reden dat waren mevrouw Bun, meneer van Casand en mevrouw Groenendijk, zij is nu jammer genoeg vertrokken. Toen we op de plaats aankwamen, waren er twee mannen met oranje pakken aan. Toen we aangekleed waren gingen we naar de plek waar het allemaal moest gebeuren. Nadat we uitleg hadden gehad over het gereedschap mochten we eindelijk begin nen. We werden ingedeeld in groepen, de meisjes aan de ene kant en de jongens aan de andere kant. Er gebeurde van alles, niet alleen bij de meisjes, maar ook bij de jongens. Bij de jongens gebeurde er onder andere dat Bryan een dikke tak af wou knippen en er toen een harde ruk aan gaf. De tak kwam vervolgens op het hoofd van Wesley terecht. Gelukkig viel de schade op zijn hoofd wel mee. De rest van de dag hebben we ons goed vermaakt. Het was zeker een geslaagde dag.

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 2009 | | pagina 17