De veldwerker
De Arenbergpaal
De Boom In 2-2009
Van Anna Jacobapolder tot St Anna ter Muiden: overal in Zeeland zijn vrijwilligers in het
landschap actief. 'De Veldwerker' is bedoeld voor vrijwilligers en word ook grotendeels door
hen samengesteld. Verschillende vrijwilligersgroepen komen aan het woord en gunnen ons
een blik achter de schermen. Hier is voor de tweede keer 'de Veldwerker'.
door Paul de Cock, cultuurhistorie vrijwilliger
Wij, Franny Verschueren en ik, hebben het oosten
van Zeeuws-Vlaanderen toegewezen gekregen
om grenspalen te zoeken en op te nemen hoe ze
erbij staan. De Arenbergpaal waar het hier over
gaat staat op een dijkje in de Prosperpolder, en
was net boven de grond afgebroken. Het dijkje is
in gebruik als schapenwei, dus heb ik eerst con
tact opgenomen met de schapenboer en een tijd
afgesproken dat wij elkaar, bij dit dijkje, zouden
treffen. Met de auto en mijn aanhangwagentje zijn
we vervolgens over de dijk naar de paal gereden,
Alexander (de schapenhouder) had gelukkig een
vierwielig aangedreven auto, want op die manier
kon hij het onderste stuk paal met een touw aan
de trekhaak de grond uit trekken. Allebei de stuk
ken waren ongeveer even lang, en zo zwaar dat je
met z'n tweeën, en het onderste stuk met z'n drie-
en moest tillen. We zijn toen met de twee stukken
naar de steenhouwerij gereden.
Franny had tevoren met de bedrijfsleider afgespro
ken dat we de stukken zouden brengen.
Enkele weken later zijn we de paal gaan ophalen.
Gelukkig had de steenhouwerij een heftruck zodat
we onze rug niet moesten breken. We hebben de
paal in een oude deken gewikkeld, en zijn naar de
Prosper gereden. Alexander kwam ook, met een
tractor met laadbak. De paal in de bak gescho
ven en over de dijk naar de plaats waar hij moest
komen gereden. Nu wil het geval dat de tractor
natuurlijk niet geveerd is, en de paal dus behoorlijk
lag te rammelen in de laadbak, hij bleek namelijk
terug gebroken toen we aankwamen, maar door-
dat er bij de reparatie ijzeren staven
ingeboord zijn, bleven de stukken toch
bij elkaar. We hebben een gat gegra
ven en de paal teruggeplaats. Deze
zomer moeten we dus nog eens terug
om opnieuw te lijmen want anders
gaat het ijzer in de paal roesten. Het
was natuurlijk nog even zoeken welk
materiaal we moeten gebruiken, maar
daar is nu uitsluitsel over, dus bij mooi
weer gaan we dat een keertje aanpak
ken.
Franny bij de Arenbergpaal
(foto: Paul de Cock)
