f
w
theater
De neus
Kinderen van een mindere god
Hans Liberg
theater
In Holland staat een huis
Paul van Vliet
Slag in 't water
Vestzaktheater
Vlissingen:
DE NEUS
satyrische komedie
van Carol Linssen
vrij 10 jan, 20.30 uur
Schouwburg
Middelburg:
KINDEREN VAN EEN
MINDERE GOD
van Mark Medoff met
onder meer Josine van
Dalsum, Jules Hamel
wo 15 jan, 20.00 uur
Schouwburg
Middelburg:
HANS LIBERG
/rij 17 jan, 20.30 uur
Dorlne van der Kiel
ondergaan, dat afstand neemt van show en typisch
cabaret, maar ijzingwekkend ontroert, amuseert,
motiveert en dingen naar boven haalt, waarvan je
dacht dat ze verzonken waren?'
In liedjes, liedfragmenten, moppen, parodiën en
flarden verzetspoëzie komen de kleine dingen aan de
orde die vaak een indringender beeld geven dan de
grote historische lijn. 'Zorgvuldig', schrijft Henk van
Gelder in NRC-Handelsblad, 'en zonder al te
makkelijke knipoog-achteraf, stelde Dorine van der
Klei de voorstelling samen. De contrasten behoeven
nauwelijks een extra accent: de waarschuwende
getuigenissen van Brecht, Kastneren Tucholsky, de
naïef-vrolijke Wersterbork-serenade van Johnny
Jones, een onuitsprekelijk droevig lied uit Dachau,
het escapistische oorlogsamusement ('Als op Capri
de rozentuinen bloeien'), de vele versies van Lili
Marleen en de vele gedaanten van Jacques van Tol.
'Kritisch is Henk van Gelder over de liedjes in het
Engels. Daarin is ze onverstaanbaar en ook pianist
Tom Löwenthal voldoet niet, omdat hij geen
swingende klanken uit zijn piano kan krijgen. De
verbindende teksten tussen de liedjes maken de
documentaire compleet en zetten volgens van
Gelder meteen de toon van het programma:
'documentair en daarmee ook afstandelijk. Te
afstandelijk soms: zodra ze over de eigen familie
kring begint, krijgt de voorstelling opeens de warmte
en de indringendheid, die elders nogal eens
ontbreekt.'
Dorine bewees in 'Wein ich, lach ich', waarin ze de
periode 1920-1940 doornam dat liedjes uit de
crisistijd op haar lijf zijn geschreven. Nog even Lea
van Borren in het Nieuw Israëlitisch Weekblad over
Ga maar rustig slapen: 'Haar hele wezen ademt
tijdens het zingen van deze oude liedjes de sfeer van
vervlogen tijden. Haar persoonlijkheid en de
uitstekende keus van de liedjes scheppen samen een
authentiek en indringend beeld van de jaren rondom
de tweede wereldoorlog.'
Absurdisme en eenvoud, De neus door Carol
Linssen. Zonder andere hulpmiddelen dan zijn eigen
lijf en met nauwelijks een decor vertelt Linssen de
onwaarschijnlijke gebeurtenissen die in dromen zo
Josine van Dalsem en Jules Hamel in Kinderen van een
mindere god. Foto Studio Lemaire
doodnormaal lijken. Hoewel Gogol zelf nogal eens
vastliep in zijn fantasieën en zijn verhaal dan
eindigde met de rest van de geschiedenis in nevelen
gehuld, maakt Linssen er een goedlopend verhaal
van door de overgangen prima te nemen met het
wisselen van plaats en personage. Om beurten is
Carol Linssen de barbier, die de neus van een van
zijn scheerklanten in een broodje vindt; majoor
Kavalov, die op een ochtend ontdekt dat er een kale
vlakte gaapt op de plaats waar zijn neus hoort te
zitten; de neus, die zich intussen heeft verkleed als
staatsraad en weigert de majoor te erkennen als
rechtmatig eigenaar van de neus.
Het verhaal is doorspekt met satirische kritiek op
personen en groepen uit het Rusland van Gogols
tijd, de vorige eeuw, maar is tegelijkertijd universeel
genoeg om ook nu nog de mondhoeken omhoog te
trekken, meent Suzanne Hoenderdaal in de Arnhem
se Courant.
Recensies waren bij het schrijven van dit stukje nog
niet binnen, zodat met de summiere informatie van
de producent moet worden volstaan. Children of a
lesser god maakt op het ogenblik een triomftocht
over de wereld en is in Nederland te zien in een zware
rolbezetting. Het is een menselijk toneelstuk over
een doof geboren meisje dat zich alleen met
gebarentaal verstaanbaar kan maken en haar nieuwe
spraakleraar op het doveninstituutdie haar wil leren
spreken. Ze worden verliefd en besluiten te trouwen,
maar dan komen de problemen.
Berg-Berg heet het tweede programma van deze
snel opkomende pianokomiek. Na Dada schreef de
kritiek hem vrijwel unaniem de hemel in, op Ruud
Gortzak na die in de Volkskrant wat mopperig meldt
niet verder te komen dan wat gegrinnik. De
28 flfiflfijanuari
doctorandus in de muziekwetenschappen houdt er
in dit programma opnieuw een moordend tempo op
na, zij het iets langzamer dan in Dada. Anita
Löwenhardt meldt in Trouw: 'Zijn associatieve
teksten en opeenvolgende grappen buitelen nog
steeds razendsnel over elkaar heen, maar er zit meer
lijn in, waardoor je niet aldoor het gevoel hebt, dat je
de laatste grap steeds hebt gemist, omdat je de
vorige nog aan het verwerken was.'
Absurd blijft de knullige student wel:Ik speelde
piano bij het Ballet Russe, daar waren prima
ballerina's, alhoewel het altijd nog beter kon. Dat
deed ik drie dagen per week, de andere dagen deed
Strawinsky. Zo wisselden we, tot we al onze
melktanden kwijt waren en we een volwassen gebit
hadden....'
Schaamteloos elitair en innemend banaal, vindt
Henk van Gelder in NRC-Handelsblad. En: 'Een
gecondenseerde explosie van talent.' Maar nog een
citaat van Van Gelder: 'Als cultureel omnivoor vormt
hij een eenmansvereniging voor kunsten en weten
schappen, verwijzend naar de Muppets, naar Mahler
en alles daar tussenin. Hij speelt fabuleus piano en
vertelt in hoog tempo volstrekte nonsens, waarin bij
vlagen de verhaaltjes van John Lennon en versjes
van Daan Zonderland als inspiratiebron herkenbaar
zijn. Maar het noemen van namen is een inadequate
poging de sfeer aan te duiden; er gebeurt veel meer
Het hoge woord moet er dan maar uit: hij is uniek, er
bestaat geen tweede.'
Dick Nooy, Rob Chrispijn en Bert Stoots schreven^
deze nieuwe volksmusical van Nooy's Volkstheater
i.s.m. regisseur Heieen van Meurs. Basis van de
succesvolle vooroorlogse Nederlandse speelfilm
Komedie om geld. Geld, dat stom is en recht maakt
wat krom is, daar gaat het over.
Een bankloper raakt een zeergroot bedrag kwijt. Hij
zegt van niets te weten, maar wordt natuurlijk toch
verdacht van diefstal en krijgt ontslag. Dan wordt het
pas goed kermis in de stad: 'Het Geld' gaat z'n eigen
bonte leven leiden en de bankloper wordt een
speelbal van het lot, een nummer in het rad van
avontuur, een kop van Jut, een marionet. En aan de
touwtjes trok de baas van de bank, voor wie de
woningnood vooral een middel is om veel geld te
verdienen.... of trekt er toch iemand anders aan de
touwtjes?
ment, zonnebank, barbecue en allerhande luxe
vrijetijdsartikelen, tot en met de suggestie van een
zwembad toe. De etalage komt tot leven - ideetje van
de directie van het luxe warenhuis. Twee manne
quins (Rita Wouters en Tessy Moerenhout) fungeren
er als levende etalagepoppen. Ze spelen voor het
winkelend publiek en hun brood, het spel van de
ijzige glimlach. Maar tegelijkertijd worden er meer
spelletjes gespeeld, die meer en meer aan het leven
zelf raken: tussen hun verplichte poses door imiteren
de twee vrouwen de dure babbelzieke vrouwelijke
klanten met hun luxe problemen, waardoor er al iets
van de tragiek van hun eigen situatie doorklinkt. Af
en toe echter vallen ze vanuit die 'dubbelrol' terug in
hun eigen sores: niet ingeloste verwachtingen van
het leven, de liefde vooral ook. Fascinerend.'
De toon blijft licht, luchtig en tragisch. Uitbundig
wordt het nooit, hoewel er een aantal komische acts
zijn ingebakken. Bijvoorbeeld de steeds maar heel
even opkomende dressman die vervolgens weer
sierlijk in het zwembad (een matras achter de
coulissen) duikt.
Schouwburg
Middelburg:
IN HOLLAND STAAT
EEN HUIS
Nooy's Volkstheater
vrij 24 jan, 20.00 uur
zat 25 jan, 20.00 uur
Schouwburg
Middelburg:
PAUL VAN VLIET
din 28 jan, 20.00 uur
woens 29 jan, 20.00 u.
Prins van Oranje
Goes:
PAUL VAN VLIET
don 30 jan, 20.00 uur
vrij 31 jan, 20.00 uur
Concertzaal Zierikzee:
PAUL VAN VLIET
zat 1 febr, 20.00 uur
Schouwburg,
Middelburg:
SLAG IN T WATER
door toneelgroep Bent
vrij 31 jan, 20.00 uur
Paul van Vliet schreef zelf de teksten voor zijn nieuwe
show Life. De muziek is gecomponeerd door Ben van
der Linden, die ook tijdens de show, op de toetsen en
met John Eskes (gitaren, fluit, accordeon, toetsen),
voor de muzikale begeleiding zorgt.
Paul van Vliet behoeft geen lang verhaal. Al twintig
jaar staat hij op de planken en veel van zijn liedjes en
zijn komische typetjes zijn overbekend. Van Vliet
brengt cabaret, zoals veel mensen 't willen hebben
een warm praatje met de mensen, ontroering en
onbekommerd plezier.
De Belgisch-Nederlandse toneelgroep Bent maakte
met Slag in 't water een zwarte komedie. Voor de
inhoud even Ben Siemerink aan het woord in de
i wentsche Courant: 'Bij het binnengaan van de zaal
wordt meteen al de juiste toon gezet: er klinkt van die
yp'sche 'niks aan de hand' muziek en op het toneel
J Je ln een prachtige etalage met een tuinameuble-
het water
HRHHjanuari 29
