straatfestival beeldende kunst 52 mm Voor de beeldende kunst is meer ruimte dan bij de vorige festivals: beelden en environments zijn te zien op het gras van de Oranjedijk en rond de Vissershaven. Van elf kunstenaars (-paren) is werk te zien, ge selecteerd door een commissie van de Vlis- singse Culturele Raad. Van zeeuwmeeuw tot de Parel aan de Schelde. zomer JACK VREEKE uit Eindhoven kondigde in een inter view met Mooie Moeite (januari 1986) al aan dat hij een idee had dat hij graag wilde uitvoeren. Hij wist toen nog niet of het zou worden geselecteerd en hield het daarom voor zich. Hij bouwt een Zeeuwmeeuw boven de Vissershaven van betonijzer en tempex. De vleugels kunnen in zeven verschillende standen worden gezet. Jack Vreeke deed al eerder mee aan .het Straatfestival. Hij bouwde al eens een potvis en een maal een paard bij het standbeeld van de Ruyter, steeds van afval. De selectiecommissie (bestaande uit Lucien den Arend, Jan Asjes van Dijk van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers, Bob Pingen, Jan Haas en Leon Riekwel van de Vlissingse Culturele Raad) koos meer kunste naars die al eerder aan het Straatfestival meededen. FRE ILGEN uit Dordrecht bijvoorbeeld. Zijn ontwerp voor het branding project Eruption won tijdens een vorig Straatfestival de eerste prijs. Hij mocht de hoop koesteren dat het ooit zou worden uitgevoerd. Het flanerende volk zou dan uit twee kolommen met de regelmaat van de golven water zien opspuiten. Het hangt op de centen. Een subsidieaanvraag is in be handeling bij het ministerie van WVC. Maar ook als het geld wordt toegezegd staat de golvenspuiter er nog niet meteen. 'Als de subsidie er komt wil ik volgend jaar februari een waterbouwkundig onderzoek gereed hebben', vertelt Fré llgen. Het gaat dan om de fundering, de geul die achter de kolommen zal ontstaan en andere technische zaken, waarbij een constructeur, een civiel ingenieur en zelfs het Waterloopkundig Laboratorium moeten worden ingeschakeld. Daarna kan pas aan de bouw worden gedacht, llgen maakt voor dit Straatfestival vier'muur- vormenB in de kleuren blauw en rood. Tezamen vormen ze een dynamische compositie die de strijd tegen de zee uitbeeldt. De titel is: Beware of the sea. DICK SIMONIS EN WOUTER DE BAAT opereren als duo. De Amsterdammers zetten in Vlissingen een Parel aan de Schelde neer. Ze verheffen de oester: hij komt op een drie meter hoog pilaarachtig voetstuk. De parel komt aan de voet van de pilaar aan de grond te liggen. Dit duo maakte eerder voor het Straatfestival het Mortuarium voor bomen (1984). NINA GOERRES uit Amsterdam bouwt een golvend oppervlak op het gras van de Oranjedijk. De gegalvani seerde platen worden op een speciale wijze getoogd en symboliseren een verstilling van de golfslag. Gol vend noemde ze haar ontwerp. KEES BUCKENS, eveneens uit Amsterdam, plaatst twee beelden, abstracte figuren van hardsteen. De titels: Liggend figuur en Altaar. GERARD WALRAVEN uit Nijmegen zet een groot beeld neer van Cortèn-staal, bestaande uit twee tegen elkaar rustende gekrulde vlakken. De afmetingen zijn 10,5 bij 2 meter. BERT MEINEN uit Delden noemde zijn beeld Staketsel nummer drie. Het bestaat uit twee houten pennen van zeven meter hoog en een roestvrij stalen pen in kleur. JOHAN WAGENAAR, Utrecht, komt met een metalen cirkelvormig beeld dat hij ter plaatse inlegt met wrak hout. Dit geheel werpt een schaduw in goudkleurig mateiaal. De titel: Zee brengt zon en schaduw. CHARLES VERGOUWEN uit Hilvarenbeek plaatst een hardstenen beeld in Vlissingen, bestaande uit twee basisplaten van twee bij twee meter met een liggende en staande driehoek. De titel is: Twee driehoeken. ANTOON VERSTEEGDE zou twee jaar geleden de performance Le Kiosque a Music uitvoeren. Door het barre weer ging dat niet door. De Udenaar bouwt nu een beeld dat bestaat uit driehoeksvormen, hout, doek en beschildering. Hij plaatst ze in stervorm en zorgt voor belichting van binnenuit. De leidraad voor de beschildering van de Schans-sculptuur vormt de zon nestand en de daardoor voortgebrachte schaduwfigu ren. COEN VERNOOY uit Arnhem noemde zijn werkstuk Vier identieke ruimtes. Het gaat er bij deze sculptuur om dat de mensen die de ruimtes binnen gaan, ervaren hoe kleurgebruik en belichting elke ruimte een andere sfeer geven. Het schetsontwerp van het brandingproject Eruption van Fré llgen: uitvoering van dit voor een eerder Straatfestival gemaakte ontwerp lijkt nog steeds mogelijk, llgen is met een andere sculptuur opnieuw in Vlissingen Badhokjes op het strand van Oostende. Foto van tentoonstelling Zicht op zee. btrd 's e-ytf V ifi-w ZICHT OP ZEE tentoonstelling Er zijn voornamelijk foto's te zien van badhotels, boulevards, villa's, wandelpieren en gezondsheidsb|i- den, kortom de architectuur en wel van de kuststrogk die loopt van het Duitse waddeneiland Norderney tot het Belgische De Panne. De gezichten van de bad plaatsen, altijd vrolijk en misschien juist daardoor zo tijdgebonden dat er soms al een vierde face-lift heeft plaatsgevonden in de korte tijd dat badplaatsen über haupt bestaan. Behalve weemoed oproepende ge bouwen ook weemoed oproepende voorwerpen, die grote verrassing, hier en daar nog te zien zijn. Gebou wen, zoals het Strandpaviljoen in Domburg, de fantas tische huizen in De Haan aan Zee of de vrolijk ge streepte badhokjes met schuin dak op wielen in Knokke. In rieten strandstoelen kun je kijken naar videobeelden over verleden en heden, afgewisseld met op het strand rollende golven. Zie je 't ook eens in beeld. Schans-Skulptuur, Anton Versteegde, Uden po_rei aotAA. cAe seAehf. \agé> tyJoictcM Ac A. ck\cU 5itMok)s Een schets van het ontwerp Parel aan de Schelde. Wouter de Baat en Dick Simonis, Amsterdam

Tijdschriftenbank Zeeland

Mooie moeite / Uitblad voor Zeeland | 1986 | | pagina 27