- 20
Bepaling van het "veroverd" terrein. Ha het "steken" werd de
grenslijn getrokken in de richting, waarin het lemmet van het
mes stond. 2) De tegenstander (dus niet degene, die de worp
gedaan had) mocht dan kiezen, welk stuk hij wilde behouden.
Soms was het taktisch het kleinste stuk te kiezen, de volgen
de worp was dan moeilijker voor de winnaar.
Wijze van werpen: Meestal werd het mes voor de worp met de
punt omlaag 'bij de punt vastgehouden door duim en midden
vinger terwijl de top van de wijsvinger steunde op het eind
van het heft. 3) -Men mocht, behalve staande, ook zittend o£
s'n okken (gehiirkt) werpen.
__wijs vinger
•4» duim
en
middenvinger.
2. Stavenisse (D. Boozemond). Jongensspel met 2 of meer jon
gens. Ieder had een mes, of er was één mes voor allen.
Karen er 2 spelers, dan werd het speelvak (meest vierkant
of rechthoekig, vlak, liefst iets vochtig) in twee gelijke
delen verdeeld; bij meer spelers in zoveel delen als er
spelers waren.
Voor het trekken van de nieuwe grenslijn na een geldige
worp en de voorwaarden, waaraan een geldige worp moest
voldoen, zie Kwadendammedoch de afstand van een "hand"
tussen bodem en heft niet vermeld.
De bedoeling van het spel is, de tegenstander op een
"eiland" te zetten. Gelukt dit, dan heeft deze verloren,
en het spel begint opnieuw. Inzender geeft de volgende
schetsjes (2 spelers; Jan wint in één beurt).
2) aldus ook geg. d. J. Kousemaker ('s H.Hendrikskinderen)
3) J. Kousemaker: "mes in palm"