- 27 -
leeftijd en aantal dienstjaren moest worden gelet. Jongeren
kregen driekwart of een half glas. De borrel ging in één
slok naar binnen, proeven of een klein slokje nemen was zeer
onbeleefd.
Aant1. Ook voor Tholen wordt twaalf uur genoemd als tijd
voor de traotatie, door de vrouw van de hofstee
gebracht
Aant. 2. (red.). Men zie voor bijzondere feestelijkheid bij
het dorsen de koolzaadoogst (zaeddosse(n) W.Z.D.
1158.
Aanvulling, gebruiken bij begrafenis.
Van Langeraad tekent aan, dat bij het verstrekken van een
borrel aan de dragers, de liekebidder het eerst aan de beurt
was. Hij was de man, die op de dag van overlijden "de wete"
had gedaan en degenen, die daarvoor in aanmerking kwamen,
"te lieke" had genodigd, namens de familie. Cp de dag van de
begrafenis, had hij de leiding der dragers en regelde in 't
algemeen de begrafenisstoet "lj ekstaosis"(Zie nader W.Z.D.
546, 547 en uitvoeriger Sen Walcherse begrafenis in 1880
door J. Vader, Ned. Volksleven jg. 14, nr. 1.)
Mevr. Carrière-Rietmulder (Mdh.; Snd. tekent aar., aai de
begrafenisstoet te voet in de der tiger jaren is verdwenen.
De kist v/erd gedragen door 12 dragers. De klok luidde al de
tijd tot dc stoet op hot korkhoi «me; na d: begrafenis keel
de de sleet weer order klokgelui raar hef eer!suis
Aant. red. eigenaardig is du'", althans op Walcheren. het
luiden van de kerkklok tijdens do begrafenis oud
tijds niet de gewoonte was (éi:; 0. Vader in boven
genoemd art.) ka de bevrijding n 1945 is hot ia
sommige -ankenorse deunen 0.1a. to Domburg iugevuerd.
Hoewel thans het gebruik van lijkkoets (-auto) en
auto's voor do familieleden toeneemt is cp Walche
ren de lijkstoet te voet en met dragers nog niet
verdwenen. Hoe i3 dit op de andere eilanden
Z-Vlaanderenïïit het westelijk deel ontvingen we geen in
lichtingen omtrent de oude wijze van begraven. Behoort
deze sinds lang tot het verleden