kalenders, noem maar op. Over het algemeen
betrof het uitgaven over de bloeitijd in de
geschiedenis van de stad. Dat sprak het
meeste aan. Uitgaven over Middelburg in de
oorlogsjaren, de wederopbouw en de moderne
geschiedenis van de stad zijn schaarser, maar
ze zijn er wel. Het is altijd moeilijker te
schrijven over een periode die vlak achter je
ligt dan over een verder weg gelegen
verleden; het inzicht in recente gebeurtenissen
laat zich moeilijk objectiveren. De laatste
jaren is veel aandacht gekomen voor de
geschiedenis van de stad vanuit het particulier
initiatief. Zo is er een vereniging van
Vrienden van Middelburg, het
gemeentebestuur heeft een fonds gesticht van
waaruit grotere restauratieprojecten (deels)
kunnen worden gefinancierd (momenteel huis
's- Hertogenbosch aan de Vlasmarkt), voor de
ondergrondse monumenten is een Werkgroep
Stadsarcheologie opgericht en er is meer.
Tijdens opgravingen in de binnenstad mogen
de archeologen zich verheugen in een grote
belangstelling, zowel vanuit het publiek als de
media. Tentoonstellingen naar aanleiding van
opgravingen krijgen eveneens veel
belangstelling. Hieruit valt af te leiden dat de
inwoners geïnteresseerd zijn in de
geschiedenis van hun stad en dat in
toenemende mate. Het zijn vaak dezelfde
mensen die graag zouden willen zien dat de
binnenstad van Middelburg, voor zover dat
mogelijk is, intact blijft. Een door de PZC
gehouden enquête over het voornemen het
hofje onder de Lange Jan af te breken gaf
duidelijk aan dat de meerderheid van de
bevolking dit soort ontwikkelingen afwijst. In
een democratie wordt geluisterd naar de
wensen van de meerderheid van de bevolking,
zonder aan de wensen van de minderheid
voorbij te gaan. Een democratisch gekozen
bestuur mag dat natuurlijk niet naast zich
neerleggen. Doet dat bestuur dat wel, dan
zegt dat meer over de bestuurders dan over
het systeem.
Wat mij betreft heeft de afbraak van de
wederopbouw ook een moreel tintje. Vorig
jaar en dit jaar is en wordt op veel plaatsen
herdacht dat jonge mensen zich hebben
opgeofferd voor de bevrijding van Nederland.
In deze tijd vinden overal grove schendingen
plaats van monumenten die herinneren aan de
waanzin van de oorlog. Nog geen dag na de
onthulling van een monument voor de
slachtoffers van Sachsenhausen werd het al
beklad met hakenkruisen; door sensatiezoekers
in dit geval, maar toch. Mensen van de na-
14
