De dorpsstraat in Zeeland Michiganin 1915, waar de familie Karsten een autozaak had (foto
Zeeland Historical Society).
de 673 emigranten en hun vertrek was geconcentreerd rond de jaren 1907 en 1911. Het vertrek van
zelfstandige ambachtslieden, arbeiders, werknemers uit de handel en dienstverlening kwam over de
gehele periode voor, maar bereikte een hoogtepunt rond het jaar 1911.
Welke factoren uiteindelijk van beslissende invloed waren voor de emigranten uit Midden Zeeuws-
Vlaanderen om aan zo'n belangrijke onderneming te beginnen, is niet gemakkelijk te achterhalen.
Een belangrijke stimulans moet uitgegaan zijn van de eigen omgeving en berichten van overzee.
Via de plaatselijke couranten werd men regelmatig op de hoogte gehouden met gunstige berichten.
Ook de brieven van vertrokken familieleden en buurtgenoten werden door een groot lezerspubliek
gelezen. Voor alle gemeenten geldt dat het vooral familieleden en buurtgenoten van eerdere
emigranten zijn, die ook weer vertrokken. De reis werd zorgvuldig gepland, men reisde met elkaar
en ging naar dezelfde plaatsen. Ook actieve recrutering kwam voor, zoals waarschijnlijk te
concluderen valt uit het vertrek van een aantal inwoners uit Zuiddorpe en Sas van Gent. Van de
Nederlandse overheid waren er geen beperkende maatregelen te verwachten en zowel de
Amerikaanse als de Canadese regeringen waren positief over immigratie van Nederlanders. Daarbij
kwam dat het vervoer aan het begin van de twintigste eeuw op redelijk niveau was. Met de Holland
Amerika Lijn uit Rotterdam of de Red Star Line uit Antwerpen reisde men in korte tijd en voor
billijke prijs naar de Verenigde Staten en Canada.
Bovenal geloofden de emigranten in de Nieuwe Wereld voor zichzelf en hun kinderen de
35
