groot belang. Ik zag dan uit u briev dat Vader weer had ingepacht. Ik wensch hem er zeegen
mee. Hoopende dat hij zijn beste jaaren nu kan beginnen en zijn slechte achter den rug heeft. Ik
voor mij wou dat hij Zoutelande nooit had gewaant en dat hij over 13 Jaar naar America was
vertrokken dan hadden wij nu wellicht al een goed bestaan maar dat is nu eenmaal zoo.5
Marinus doet vanaf het begin goede ervaringen op in zijn nieuwe vaderland. Het is goed werken op
de vruchtbare landbouwgrond en onder de geschikte weersomstandigheden. Hij schrijft uitvoerig
over de werkmethoden op het land. zoals ploegen en dreggen en de speciale werktuigen die
daarvoor gebruikt worden. Ook vermeldt hij de prijzen van de werktuigen.
Het groeit hier meer in 2 dagen dan in Holland in een week. Van daar dat het hier zoo een korte
zomer is. Gister een week planten wij 7 Akers kaan en nu staat het bovenVan achter zijn 14
messen die geboogen door de grond sneiden en zoo de taaiste zooden aan stukjes snijd zoo een
ding was op Boudewijnskerke onmisbaar. Het kost hier 16 Dollar maar hier is alles goedkoop
een gros. Een maaier die 6 voet breed snijd kost van 38 tot 45 Dollar een op een waterpomp
50 Dollar. Ja we zijn hier te lui om te pompen dat kan de wind eeven goed.
In oktober 1906 heeft Marinus al genoeg geld verdiend om een postwissel van 40 Dollar naar zijn
familie te sturen, die bestemd is voor Bart, Simon en Vader Leijnse.
In maart 1908 schrijft Marinus nog zeer regelmatig naar zijn familie in Holland. Hij verwacht ook
nieuws terug en dringt aan op uitvoerige post van zijn ouders en broers. Graag zou hij van zijn broer
Lein wat meer horen. Deze is echter getrouwd en heeft een jong gezin. Voor Lein is het geld voor
een postzegel een luxe:
Maar op een anderen tijd moet ge u eens meer op u gemak zetten om te schrijven. Ge moet
indien ge toch schrijv ook eens aan Lein vraagen of die er nog iets wil bij doen dat gaat voor
hetzelfde geld en Lein heeft zoo veel noodig eer hij rond is. En boovendien als ik een briev van
Lein krijg weet ik gewoonlijk weer wat nieuws en u schreef nog zeer wijnig nieuws.
Marinus heeft zo zijn eigen ideeën over het leven van het hardwerkende gezin in Holland. Zelf heeft
hij aan den lijve ondervonden hoe beperkend het gezinsleven bij de ouders thuis kan zijn en hoeveel
zelfstandiger je bent als je je aan het ouderlijk huis onttrekt. Je kunt je zelf verdiende geld houden
en als je een meisje krijgt kun je gaan denken aan de toekomst en aan trouwen. Zolang je als zoon
thuis blijft wonen, gelden de wetten en de regels van vader en daar heb je je dan maar aan te houden.
Zo schrijft hij op 17 maart 1908 aan broer Simon:
En toch stond ik van u schrijven te zien je schreef mij dat Bart in dienst moest en dat Vader u
nu goed kan gebruiken. Ja dat weet ik en geloof ik maar indien je daarvoor wil te huis blijven
dan kunt ge u meisje wel vaarwel zechen wand zoo lang Vader daar is kan hij u goed gebruiken.
Maar ik denk dat dat een doekje is voor bloed. Ik hoor van neen maar ik vrees ervoor. Wand wat
zult ge gaan doen indien ge eens gaat trouwen. Op Vaders hulp moet ge maar niet te veel
reekenen en wat dan voor arbijder gaan speelen daarvoor behoeft ge niet zoo driftuk te zijn. Dus
dan maar te huis blijven.
Zelf heeft Marinus in Amerika in deze tijd al Nellie Sanderse ontmoet, een dochter van Nederlandse
ouders. Hij wil met haar gaan trouwen en verwacht dat hij zo'n 500 a 625 gulden aan kosten voor
het kopen van huisraad zal moeten besteden. Hij zegt dat hij dit wel zal kunnen betalen, omdat hij
momenteel 80 dollar voor 11/2 maand werken verdient.
39
