M N STIKJE
Aflevering 162 winter 2008
63'
Nieuwsgierigheid
Nieuwsgierigheid is van aole êêuwen. In de Biebel is a spraeke van een
nieuwgierige vrouwe - die van Lot meen ik - die at et nie kon laete om
achterom te kieken toen a ze konne ontsnappe an de brand van Sodom.
t'Is nie goed mee ter afhelööpe. Ok bin der a vee slecht weggekomme a ze
hienge experimenteren mee t' één of t'aore, zuuver uut nieuwgierigheid,
vuurwerk bievoorbeeld.
In den tehenwoordigen tied bin men éél nieuwgierig. Kiek ma es alleen ni
de heweldige kiekciefers van bievoorbeeld de Houwe Kööie, aolderlei Big
Brother varianten en nie te verheten 't in uus kieken bie de Pfafs, Jan Smit
en noem mar op. Je tel aggêêl nie mêêr mee a je nie daegelijks 'n kööie
cameramensen, geluudsmensen en belichters over de vloer eit. En me
wille aolles wete en zie. 'Oe laete a ze uut der bed komme en mee wie. Oe
laete a ze haen ete en waer en wat. Ok gaen me mee op vekansie en nae 't
ziekenuus en kieke me nog net nie mee atter 'n kleinen woar hemaekt ma
wel atten woar hebore.
Zo as hezeid: nieuwsgierigheid is van aole tieden en plekken. M'n opoe
van vaoders kant was ok vrêêd nieuwsgierig. Ze weunden saemen mee
m'n opa in een 'uus in de Langestraete op Poflie. Dat 'uus was vroeger
hedeeltelijk winkel hewist en 'n dêêl van de winkelinventaris stong ter nog
in. Onder meer 'n töög. Die speelden 'n belangerieke rol in de bevredigieng
van d'r enorme drang om aoles te weten en te volgen. Ze kon vanuut d'r
weunkamer op straete kieke en zo gauw atter 'n voor eur vreemden deur
de straete kwam, vloog ze de wienkel in en gristen 'n voor speciaal hebruuk
herêëdleggende stofdoek vanonder dien toog, snokten de voordeure
open en gieng uuthebreid die stofdoek uut staen slaen. Ze bleef dan de
verbiehanger achteran staen kieke tot atten uut zicht was of bie d'n één of
d'n aoren ni binnen was hehaen.
'n Zelfde nieuwsgierigheid manifesteerden
z'n eihe an d'aore kant van de straete. Dae
weunden Mao van Jap. Die ao 'n wienkeltje en
Mao was ruum zo nieuwsgierig as opoe. Die
was natuurlek ok a buuten en dan gieng de
conversatie as volgt:
Opoe: Ken jie die noe
Mao: Ik kenne d 'r niks van.
Opoe: Wae zouwe die noe ni toe motte
Mao: 'Zou t'absoluut nie wete.
Opoe: 't Leken me ma raor spul.
Mao: Ja, 'k docht nog. Je bin goed af ajje die
binnen kriegt.
Wie is da noe Zo eindigden meestal de alhemêêne beschouwiengen. 't Is mè hoed dat aol
toch? Dorpstraat die arhelööze verbiehangers onwetend waere van de onrust die a ze bie
met gemeentehuis opoe en consorten veroorzaekten.
Poortvliet, ca. 1910. Mar uuteindeluk bin men toch aollemaele 'n bitje zo
Jaap Murre, dialect Tholen
