KIEKPLAETE VERHALEN EN GEDICHTEN Aflevering 162 winter 2008 67! vereniging hoop ik op voldoende nieuwe aanwas van leden. Dat zou een mooi cadeau zijn ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan in 2009. Dat lijkt mij een mooie zin om mee af te sluiten. Natuurlijk zou het een buitengewoon mooi cadeau zijn. En vooral dan een aanwas van jonge leden. Misschien kan de nieuwe website van de vereniging daar een bijdrage aan leveren? Als ik 's avonds weer naar Ouddorp rijd, denk ik: Wonderlijk, dat 'toevalligeontmoetingen zomaar kunnen uitgroeien tot een vriendschap. Ik hoop de rit naar Rie en Teun nog vaak te maken. Ook Teun wil ik hier noemen, want op de achtergrond levert ook hij zeer waardevolle bijdragen voor de vereniging! Pau Heerschap Foto via Anita Bos.) Vorige keer openden we de rubriek Kiekplaete (Kiekplaote) met een afbeelding over Indisch en Chinees eten. Daarop kregen we leuke reacties binnen die we in de volgende aflevering zullen bespreken. Op deze Kiekplaete zien we twee militairen op hun huwelijksdag. Het zijn Jan P. Bos uit Nisse en Mary Cramer. Jan was tijdens de bevrijding in contact gekomen met het Militair Gezag. Korte tijd later kwam hij bij het Nederlandse leger en tijdens zijn verblijf in Engeland ontmoette hij daar zijn toekomstige vrouw. Die was in het Britse leger, ook bij de landmacht. Ze trouwden in Paddington (G-Br) op 7 september 1946. En toen is deze foto gemaakt. Hun huwelijksdag zal er ongetwijfeld heel anders hebben uitgezien dan die van de meeste Zeeuwse jongens en meisjes die in die tijd trouwden. Zeeland was nog een provincie met eilanden en met verschillende gebruiken. Graag ontvangen we een (uitgebreide) beschrijving van jullie trouwdag. Over de voorbereidingen, de indeling van de dag zelf, de cadeau's en allerlei wetenswaardigheden. Op die manier krijgen we een indruk van de bruiloft. Zo kunnen we naast het dialect, ook de folklore van onze streek vastleggen. Een van d' eeste radio's op t durp 't Is wee a eel wa jaortjes gelee'n da dun eesten radio gemaokt wier. In ut begin was zo'n finistig werk weinug bekend, wan ze wisten dur zelf nog nie vee van zo da tur geen bericht'n over gesgreev'n wieren. Mao laoter kwam dur wè wa meer los. Zo ier en daa waoren mens'n die ook wè zo'n dieng zouwen will'n enne, maa ze waoren nog nervers te kwoop. Daa was tur ene die ank kend'n, een jong'n van een krammatt'r en polderwerrukkur, die zou wè kanse zien om zo'n draodlozen ontvanger in mekaore te steek'n. Un krammatter was iemand die a an de zjeediek mee stroo dun

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 69