5!70 Aflevering 162 winter 2008 moeder mee zat giere van plezier. In ik zwoer da 'k noait van mien leven nog 'n spelletje 'méns èrreger je nie' of ies aanders mee zou spele. In t'is beurd ok. Vandaèg d'n dag weiger ik nog stees om mee te doe an eên of aander gezèlschapsspel in a eêmaè an 'méns èrreger je nie'. De kerk op de Kerkring van Kerkwerve (foto Rinus Willemsen). Die Nieuwjaèrsdag kwam ik mee mien nieuwe laèzen an op durp 'n paèr schoolkammeraodjes tegen. "Hoi Joop, gaè je mee nieuwjaèrwènse?" riepe ze. "Wat is dat?" vroeg ik nieuwsgierig. Eên van die jonges zei: "Eêst roep je an de deure bie de ménsen 'Volluk' in as ze dan komme mó je zégge: "Ik wens je vee eil in zege in 't nieuwe jaèr". In dan krie je daè geld vö." Waèrschienlijk 'k ze 'n bitje stom an ekeke. Zöma geld kriege, as je wa tegen die ménsen kom zégge, da kon toch nie waèr weze. Ma die jonges waère a weê deü eloape. Ik op 'n olletje d'r achter an. "Ik gaè mee," zei ik. In jao, op 't eêste adres kreeg ik net as die andere jonges 'n vierduitstik, 'n ongekend kapitaol. In toe m'n 'n stuitje doende waère, begon ok in mien broekzak 't geld te rienkele. Iedere keer aèlde ik 't vö d'n dag om d'r naè te tèlle. Deü mien oad schote de optelsomme een in weer. Totdat d'r an mien zegetocht 'n ènde kwam. Oe 't mogelijk was da ze mee deze sneêuw oönderwèg was, weet ik nie, ma plotselieng oorde ik 'n bekènde stèmme. "Wa bin jie an 't doen Joop?" "Nieuwjaèrwènse moe, mö je 's kieke." Vol trots toande ik de kapitaolen die ik dien dag verdiend ao.Ik begreep nie waèrom ze ineens van kleure verschoot. "Weet je wé wa jie an 't doen bint?" vroeg ze kwaèd. "Jie bin an 't bedele, jie bin 'n bedelaèr." Toe begreep ik t'r eêmaè niks ml van. Ze stopte aol mien geld in d'r eige zak. Tegen mien zei ze: "In noe naèr uus jie." As 'k wat uutevreten ao, wa nie naè d'r zin was, mos 'k aoltied vö d'r fiets uutloape naèr uus toe, as 'n échte schandetocht deü 't eêle durp. Da beurde meer dan eens, dus daè wiere ze nie koud of waèrem van bie oöns op t' durp. Ma deze keer begreep ik d'r eêmaè niks mT van. 't Was toch aomaè eerlijk verdiend geld? Waèrom mos ik noe over de wègte loape, van 't eêne onderskantje naè t' aore mee mien moeder d'r in slalom achteran? D'n volgende dag was't zoöndag. Toen ik naè de Zoöndagschole wou gaè kwam mien moeder achter mien an. Ze gieng ok mee naè binne. Mevrouw van d'n domenie keek èrreg verbaèsd toen de wijkzuster achter d'r zeune naè binne stapte. Ma m'n moeder stuurde mien regelrechte naè da mannetje van de zending dat op taèfel stieng. Je wete wè, die mee dat losse oad. Zöda ze 't aomaè konde zie, mos ik de geldstukjes achter mekaore in 't gleufje stoppe. In da Javaantje ma knikke

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 72