Van de Zêêuwse Dialectverênigieng
VAN DE REDACTIECOMMISSIE
Aflevering 168 zomer 2010
Zeumerwind
De zeumerwind woait over Flakkee
in briengt een stoet van wolken mee,
die zeile deur de blauwe locht,
wit in wëêk in waarm in zocht.
De zeumerwind woait over Flakkee
in briengt een wolke van geuren mee
van bloeiende böönen, zwaer in zwoel,
van gras in waeter, fris in koel.
De zeumerwind woait over Flakkee,
wipt over de durpen van stee naer stee,
douwt er de terve tegen de grond
in dolt zo hêël de polder rond.
O, zeumerwind, die woait op Flakkee,
neem aok al de benauwenis mee,
briengt van de zêê de openheid an,
zodat de mens vrie leve kan.
Als u dit nummer van Nehalennia ontvangt is het inmiddels zomer. In
bovenstaand gedichtje vertolkte mevr. D. K. Soldaat- Poortvliet het
typische romantische gevoel dat de zomertijd teweeg kan brengen.
Mevrouw Soldaat was medeauteur van het regioboek Dialect op Goeree-
Overflakkee. 'Zeumerwind' was een van haar lievelingsgedichten en zij
stond erop dat het lied gezongen zou worden bij haar uitvaart. De tekst
was op muziek gezet door de musicus Mar van der Veer en is te beluisteren
op de langspeelplaat Even Luustere, een album met liederen van Goeree-
Overflakkee, tenminste voor wie nog beschikt over een apparaat om platen
af te kunnen spelen.
Inmiddels hanteren we al enkele maanden de officiële zomertijd. In de
laatste zondagsnacht van maart werd de klok een uur vooruit gezet en die