Waar ik het verder over wil hebben zijn de kerstviering en de jaarwisseling. Wat de kerstviering betreft. Ik herinner me nog heel goed de kerstviering van de zondagschool in Ouddorp. Dat gebeurde in mijn jeugd meestal op Tweede Kerstdag in de plaatselijke feestzaal. Wekenlang hadden we dan al kerstversjes geoefend tijdens de zondagse bijeenkomsten. Er werd tijdens de viering gezongen, gebeden en er werden twee verhalen verteld: het kerstevangelie en een vrij verhaal. Aan het einde van de viering kreeg je dan een traktatie: een verantwoord leesboekje en een zak met een kokoskoek, een sinaasappel, een chocoladereep en een pkar chocolade kerstkransjes. Dat was eigenlijk elk jaar hetzelfde. Er stond in de zaal geen kerstboom, want dat was heidens. Thuis hadden wij er ook geen. Wel een schaal met zand met kaarsjes en takjes hulst erin. Mijn tante had er wel één en daar ging ik dan altijd kijken. Het was er één met echte kaarsjes. Altijd een emmer water en natte doeken bij de hand voor als het mis mocht gaan. De boom was geen spar, maar wat dennentakken die bij elkaar in een emmer met zand gestoken waren. Op de haogten, de zandwallen rond de akkers, stonden op bepaalde plaatsen rijen zeedennen. Ik spreek over het begin van de jaren vijftig. Met oudjaar werden er oliebollen gebakken. Wij bleven niet op, maar gingen net als altijd gewoon op tijd naar bed. De volgende dag ging je na de morgendienst in de kerk 'nieuwjaar wensen', bij de buren en bij familie. Deze formulering was dan gebruikelijk: 'Ik wènse je veel heil in zegen voor 't nieuwe jaer.' Als antwoord kreeg je dan: 'In joe van 't zelfde.' Daarna kreeg je een nieuwjaarsfooitje. Dat was altijd spannend, want was dat een stuiver, een dubbeltje of een kwartje? Het verzamelde geld ging in je spaarpot. U heeft zelf vast ook wel herinneringen aan Sinterklaas, kerstviering en nieuwjaarswensen. Stuur ze ons. Let wat dit betreft ook op de vragenlijst in dit nummer. Het blijft nog steeds goed gaan met Nehalennia. Elke keer is er weer voldoende kopij, van behoorlijke kwaliteit. Het is jammer dat ondanks de oproepen sommige regio's wat ondervertegenwoordigd blijven. Stuur uw verhaal, gedicht of wetenswaardigheid gerust naar ons toe. We mogen weer terugzien op een geslaagde dialectdag op 19 oktober. In dit nummer staat er niet alleen een verslag van, maar ook een uitgebreide foto impressie. Als redactie streven we er steeds weer naar om een boeiend en lezenswaardig nummer samen te stellen. Namens de redactie wens ik u fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2014 toe. Pau Heerschap VERENIGINGSNIEUWS Op de dialectdag namen we afscheid van onze voorzitter. Na een indringend gesprek met zijn huisarts belde Adri me op en vertelde hij zijn besluit. Al bijna een jaar geleden. Een verstandig besluit, dat alle bestuursleden respecteerden. Op 19 oktober hebben we hem dus uitgezwaaid. Adri is niet een man van veel woorden. Hij is meer een doener; erg praktisch ingesteld. Ontelbare middagen was hij te gast bij verenigingen in het Land van Axel om te vertellen over onze vereniging. Met verhaaltjes Aflevering 182 winter 2013

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2013 | | pagina 32