VERSLAG VAN DE DIALECTDAG
Aflevering 182 winter 2013
31
Op naar Landlust
De derde zaterdag in oktober staat bij ons op de kalender al maanden ingevuld.
Dialectdag. We schrijven er dat al direct op als we een nieuwe kalender kopen. Dat is
vaste prik.
Deze keer kregen we geen papieren voor de vergadering toegezonden. Dat was
vroeger altijd zo. Het programma van de dag kregen we bij het binnenkomen op
Landlust, waar we verwelkomd werden door Hans Jebbink. Die kende ons nog van
vorig jaar. We maakten een gezellig praatje en toen we de zaal binnenstapten, was die
al voor de helft gevuld. Toch waren we ruim op tijd van huis gegaan, want een paar
geleden zaten we onder Dordrecht in een file en toen was het op het nippertje dat we
onze plek konden opzoeken. Dat vergeet je nooit, dus ruim op tijd vertrekken.
Het hele programma verliep vlot. We hebben genoten van de mooie plaatjes die Gerard
Smallegange liet zien van de Zeeuwse boerderijen. En wat kan de man vertellen zeg.
Die weet nu overal wat van. Van de makelaars op de schuren, de huizen, de kleuren
verf, de grootte van de gebouwen. Die mag voor ons best nog eens 'vrom' komen.
Trouwens, die was maar 'n uurtje aan het woord.
Engel Reinhoudt was weer net als vanouds. Zingen en praten. Vooral dat liedje van
Jantje de Prentenknipper sprak ons aan. Trouwens ook tijdens het eten kwam Engel
nog ter sprake. "Die gaat daar mee op een krukje zitten, pakt z'n gitaar en weg is tie,"
zei 'n vrouwe die ook een grote fan van Engel bleek te zijn.
Ja, en dan na 't eten genieten van Zeeuwse Sien. Een waterval van Walchers dialect en
die kan nog een aardig deuntje zingen ook.
't Was een goed idee van 't bestuur om niet tot 'n uur of vier door te gaan, maar wat
vroeger te stoppen. Dan kan je nog een beetje blijven napraten. Altijd gezellig. En toen
naar huis. Ruim twee uur in de auto en 's avonds nog wat in het nieuwste boek van
Gerard Smallegange gebladerd. Tot volgend jaar.
Een tevreden Dialectdagbezoeker
