M N STIKJE 42 Aflevering 182 winter 2013 Sinterklaos Bie uus thuus wier vroeger op 'n bescheije meniere an Sinterklaos edae. Niejt dat 'n openlek an huus kwam. Hie kwam 's nachts 'n bee 'ie heimelek. Aj' dan d'n aoren ochtend opkwam lagge d'r naest de kolekachel wat pakkies in bruun pepier. Aok lag t'r altied 'n briejfie bie mit vermaeniengen. Da'k m'n bróöd gaauwer most opete. Zo'k soort booschappen. Ik hè wel 's perbeerd om wakker te bluuvene, Mar da's nóóit goewd elukt. 'k Hè 'n tuus nóóit kunne betrappe. Zestiende-eeuwse afbeelding van Sint- Nicolaas door Hans Bock. 'k Weet nog goewd da 'k 'n voor de êêrste kêêr live ezieje hè. 'k Zal niejt licht vergete wat toe z'n êêrste woorden waere. De christeleke kleuterschoole zat mit de Staese schoole in êén gebouw. 't Was 5 december. 't Jaer weet 'k niej mêêr. Sinterklaos zou 'n bee'ie laete in de middeg de Staese schoole andoewe. Al vroeg moste wiele kleuters nae huus. Zöö'n Raomsen heilegen mochte wiele niejt zieje. Mit m'n nicht, die juffrouw op de kleuterschoole was, bink vromme egöö. Dêêr stonge m'n dan voor de poorte te wachtene. D'r wazze nog 'n haop aore ménsen. Toe m'n 'n hortie ewacht hao kwam Sinterklaos in de Weststraete anrieje Hie zat op 'n wit paerd, 'n echte boereknol, zöó'n trekpaerd. De eigenaer hieuw 't bie de kop vast. 'k Vong 't prachtig: Dat rood, wit in goud van z'n Sinterklaos z'n klêêren. Even laeter stieng 'n in de poorte. De kinders zonge. Toe ze klaer waere, zei Sinterklaos plechteg: "Geef mij een borrel!" Vanuut 't portael van de schoole kwam d'r 'n veint mit 'n groewne flesse in 'n glaesie. Hie zat nog op z'n paerd toe 'n 't achteroversleeg. Ja, da binne de êêrste woorden die uut Sinterklaos zijn mond ehöórd hè. Pas veel laeter hè 'k begreepe dat zelfs Sinterklaos last kan hè van plankekoorse. Pau Heerschap

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2013 | | pagina 45