net zö goed opstae. D'r mot toch eêl vee gebeure. De nooit uuthesproke
ofspraeke is dat Piet zurgt vö de vosse groente in 't fruit in de wienkel
in dat Merie 't dae perbeert te verkoapen. Piet gae dan twint wè mit de
karre lengst de deure. Dat kan 'n eêl goed, want praete, dat za je nie gauw
verbetere. In ie is op Renisse eêl bekend om z'n uutspraeken. At'n 't over
Aemstie eit bevobbeld zeit 'n dat dae nog gin goeien ond vandaene komt.
Noe, dat doet 't op Renisse aoltied aarg goed. Sind dat Witte van Aemstie
d'r vö gezurgd eit dat Jan van Renisse uut z'n kasteel most vluchte, in dat is
toch a eêl lank eleeje, is 't tussen die twï durpen pik in vier eweest.
Piet was t'r ok bie toe dat 't kaarkkoor vö de twidde keer wier op'ericht. Lee
de Ruter wou wè 100 gee, ma op voörwaerde dat 't koor enkelt christelijke
versjes zou zienge. Ma Piet stelden'n gerust. Ie zei: me bin net as die
orhanist die of Sarie Marijs in de kaarke speelde in naedien meedeêlde dat
'n enkelt de wieze ma niet de woorden dee spele.
Wat Piet ok aoltied mot doe is vö 't keutje zurhe. Aalken ochen maekt 'n de
pap klaer in briengt 't nae 't vaarkeskot. In wat 't beêsje op d'n dag nog meer
kriegt gae tussen de bedrieven dü. 'n Sliertje van dit in 'n stikje van dat, de
keu is t'r goed vö. Zö gauw as dat 'n Piet in de gaten kriegt komt 'n nae vore
in gaet mit z'n voorpoöten tehen 't out stae. Z'n kop steek net boven 't out
uut. 't Is ma goed dat 'n nie weet, dat 'n nog ma 'n korte tied van leven eit.
As de slachter komt is 't vö aalk gezin dat 'n keutje eit 'n feëstelijke dag. Wè
druk, ma iedrendeên vindt 't 'n dag om naer uut te kieken. De slachter
krieg eêst 'n borreltje vö dat 'n gae waarke. Eëst 't beêst steke in dan mit
't doöie vaarke in 'n kruwaehen nae de brandplekke op 't gos rond de
kaarke midden op 't durpsplein. Op de brandplekke 'oor 't aer van 't vaarke
of'ebrand. Daenae komt 't echte waark in gaet de slacht behinne. In dan kan
de femielje 't vleis verwaarke. De kinders wachte onheduldig op de sluven
van de poöten, want die vinde ze wè eêl lekker om an te kluven. De daarmen
bin noödig vö de wosten, ma d'r bluuf aoltied wè 'n deêl over in die 'ore
gebakke. Piet krieg 't waeter in z'n mond as 'n d'r an dienkt: niks lekkerder
van 't vaarke as z'n gebakke daarmen!
Ie kan nie langer bluve laahe in gae stilletjes uut baade om Merie nie wakker
te maeken. Merie is nie zö staark in bluuf aoltied nog wat langer laahe.
Ie is mit z'n kousen an weze slaepe, dust die oeft 'n nie an te doen. In z'n
langen onderbroek ok nie. Ma vö de rest doet 'n z'n eihe zö dik mohelijk
ankleêje, want de winter van 1944 is kouwd, eêl kouwd.
As 'n bie 't vaarkeskot komt mit de pap is 't nie zö-as anders, 't Keutje lae
z'n eihe nie zie.
Piet krieg 'n raor gevoel onderin z'n buuk. D'r za toch niks
In jao 't beêst lei in 't kot in beweeg nie. 't Is doöd, artstikke doöd. Oe kan
dat noe?
Dat is vreêselijk vö iedrendeên die of 'n vaarke eit. In dat bin d'r vee in 't
durp. Zaalfs de Duitse soldaoten 'n groöt kot mit 'n stik of tien vaarkes.
Want ok soldaoten motte goed ete, is 't gin waer? Piet weet percies in wat vö
drama 'n terechte gekommen is. 't Is noe behin november in a je gin keu eit,
dan ei je zaalf gin vleis 't kommende jaer. Dan ka je van voren of an mit 'n
bihhe behinne. Ma dan mot je vö 'n jaer lank aol je vleis koape! Teminsten,
as 't beêst of'ekeurd oort. Want ie za noe toch nae Leendert de keurmeëster
motte. In je behriept wè, 'n vaarke dat zöma doöd in 't kot leit, dat is aoltied
verdacht vleis!
Aflevering 182 winter 2013
