Aflevering 182 winter 2013
Ik hieuw dan de twêê hockysticks vast.
Op 'n kêêr krege m'n aok haogspriengene bie Flip, zoas wiele de
gymnastiekieraer noemende. Hie hao dichte niejt veel orde. Op 'n keer was
'n zelfs deur wat jonges in 't volleybalnette ewikkeld, zö gieng 't verhael. Ik
hao vroeger op de légere schoole in gors achter de School met den Bijbel in
Ouddurp ooit één kêêr gym ehaod. Deur die ëêne training bie de mééster
maekende ik noe bie Flip de haogste sprong: één meter vuufinveerteg, in
dat mit 'n hurksprong nog wel.
Dat was de twééde sportprestatie van m'n leven, mar voorlaopig aok wel
d'n lesten.
Ik kreeg applaus in 't leverende zelfs 'n bepaelde staotus op. As 't pauze
was hienge m'n mêëstal in groepies bie de schoole rond of dee 'n rond'ie
deur de Hobbemastraete. Noe was 't 'r aok 'n exclusief gezelschappie van
wat bizondere jonges wéér je niej zomar mit mee mocht laope. Die 't wel
mochte zou ie noe idols noeme. Toe m'n buute waere, nöödigende de leider
d'rvan m'n mit 'n subtiel knikkie van z'n hööd uut om m'n d'rbie te voegene.
Éérst kon 'k 't eigelek niejt glaove, mar 't was echt waer. Gröös as 'n bezem
paraderende ik even laeter zwiegend mee. 't Heit mar 'n paer daegen
eduurd, want't was eigelek héél saoi.
Mar driej jaer
Driej jaer heit 't mar eduurd. Toe bin 'k vertrokke nae de 'Christelijk
Kweekschool op de Veluwe' in Ede, om voor mééster te lêrene. Dat bin 'k
aok ewoore. As schooldecaan bin 'k laeter nog 'n paer kêêr vromme eweest
op m'n ouwe opleiding, noe Christelijke Hogeschool Ede.
Nae m'n militaire diejnsttied in Arnhem bin ik wéér vromme op 't eiland
ekomme. Eerst als mééster op de School met de Bijbel in Sommelsdiek,
laeter op de Nederlands Hervormde schoole in Stellendam. In diejn tied bin
'k ik Rotterdam an de Nutsacademie Nederlands MO A en B göö studere, op
weunsdagmiddeg in zaeterdag. Ik was e'ïnspireerd erocht deur 'n lêraer van
de Kweekschoole, die wat chaotisch mar bevloge mien wêrm emaekt heit
voor de Nederlanse literatuur.
25 jaar hè 'k les egeve op de Prins Maurits in Middelharnis. Ik gieng m'n eige
aok interessere voor de dialecten in hè dêêr over epubliceerd. Dat heit de
andacht etrokke van de Zeeuwsche Vereeniging voor Dialectonderzoek in
zö wie ik betrokke bie de saemestellieng van 't Supplement van 't Zêêuwse
woordenboek. Nog altied doewe ik wetenschappelijk ongerzoek naer de
dialecten.
Zö is 't alles bie mekaore nog 'n héél verhael ewoore.. Een dialect is eigelijk
niejt om te schrievene, maar om te vertellene. In dat gööt mien mêêstal
beter of dan 't schrieven, mit al die accenttekens. Mar dat mot wel zö, want
dialecten beschikke over veel méér klanken dan 't Algeméén Nederlands.
Aok de grammatica is ingewikkelder dan die van 't van Nederlands.
Dit stik is eschreve in 't dialect van Ouddurp. Wie goewd las, zag zeker aok
nog ouwe naemvalsuutgangen, die nog datere van de germaansen tied. Aok
bepaelde vervoegiengsuutgangen van wèrkwoorden in de verleje tied binne
nog bewaerd van toe. De dialecten göö steeds méér verdwiene, de leste
jaeren in rap tempo. Dat is jammer, mar aok wéér géén ramp. D'n tael heit
z'n eige ommers altied ontwikkeld.
Pau Heerschap
