Aflevering 182 winter 2013
Kerstmis vo oalemael
't Land dat lig te rusten
Oales lig tevree
't Is oneindug stille
Kerstmis op de stee
De mensen mee een wolle muste
Anden vrieve,stille praete
Lichjes achter 't raem
Kerstmis op de straete
Over 't land een witte nevel
Boómen op een vare rand
Op een tak een veuhel
Kerstmis op ut land
Klokken die doe luue
dan wee zacht,dan wee sterk
Zachjes 't urhul spele
Kerstmis in de kerk
Je oor 't et kraeke in de boómen Een traene in een óóhe
C.A. van Boven 1980, Wissenkerke, uit Nehalennia 1980, afl. 38.
Pastoor Gielliet
Lang geleejen wier der een kleinen op de wèreld gezet,
't Was onder Biervliet èn zijn naom was Omer Gielliet
Toen a die nog êêl klein was zei die ik gaon der voor,
an 'k vee laoter grööt bèn dan wor ik zeker pastoor.
Da klein ventje van toen èt inderdaod woord g'ouwen.
Jaoren laoter is die dan oek nog es gaon beeldouwen.
Waor a die 't beste in was is altiid een vraoge gebleven,
wan allebei die roepingen waoren zijn lust èn zijn leven.
Ie wier tot pastoor benoemd in Brejes an 't waoter.
Maor een echten Bressiaonder wier die pas vee laoter.
A je noe wil dat een Bressiaonder je de les gao spellen
dan moe je een verkeerd woord over Gielliet vertellen.
Ik was het nii altiid êêns mee wa pastoor Gielliet zei
mao 'k ao vee respect voor em in zijn veekleurige pij.
Op een zondag zei die "k gaon 't nii te lange trekken,
wan 'k moe zóó bots naor een betoging vertrekken.
De wèreld is vee te mööi om dem zoemao te vernielen
dus gaon 'k strek tegen die kèrnkoppen gaon knielen.
Bii de Red de Schelde-tocht zei die in bevlogen preken
da zij al die stienkende fabrieken maor af mosten breken.
An 'k dan zei 't is allemao nii zoo erg as a jii wè vrêêst,
Lichjes in een uus
Kinderstemme zienge
Kerstmis tuus
van binnen as een stéén
Een klein uusje
Kerstmis alleen
An de lucht de sterren
twienkele, overal
Een deure op een kiertje
Kerstmis in een stal
Kiek, een lichte sterre
Mee een hloed van hloeiend stael
Die staet boven elk uusje
Kerstmis vo oalemael
