‘Minder artistiek, maar meer natuurgetrouw’ deel 3 Wil SÊfH I ■t k m m V c ONZE CROOTE RIVIEREN Nehalennia winter 2022 nr. 218 Arco Willeboordse 11 10 sluitgat tussen de caissons werd door. Ze vertrokken naar de vergrote haven van Colijnsplaat op Noord-Beveland. Ook in het Brouwershavense Gat tussen Schouwen en Goeree-Overflakkee werd tussen 1962 en 1971 een dam gelegd. Dat betekende het einde van het thuis garnalen pellen en de garnalenverwerking in Brouwershaven door Frans Jansen. De verwachting was, dat de garnalen het niet zouden overleven in het stilstaande, zoute water van de Grevelingen. In 1990 werd thuis garnalen pellen in Nederland verbo den. Dan maar met gekoelde vrachtwagens naar Marokko en terug, zo snel mogelijk. Johan Michiel van Oort (roepnaam Jan) werd geboren in Sluis in 1867. Zijn ouders waren Petrus van Oort, opzigter bij ‘s rijks Waterstaat’ en Fanneke Blankaert, dochter van de plaatselijke arts. Het gezin van Oort, verder bestaande uit twee meisjes en een jongen, verhuisde naar Barneveld, alwaar in 1876 Eduard Daniël werd geboren. Deze zou het schoppen tot directeur van het Rijksmuseum Natuurlijke Historie in Amsterdam, buitengewoon hoogleraar syste matische dierkunde in Leiden en schrijver van tientallen wetenschappelijke publicaties. Van Oort studeerde van 1883-1888 in Amsterdam en werkte en woonde van 1888-1913 in de hoofdstad, Zwolle, Beverwijk en Den Haag. In 1911 huwde hij te Geldrop met Rosalia Knaapen, dochter van de burgemeester aldaar. Hij vestigde zich er twee jaar later en overleed aldaar in 1938, zeventig jaar oud. Kunstschilder van beroep, tevens vaardig in aquarel- én tekentechnieken, legde hij zich na circa 1895 toe op dier- voorstellingen. Op enkele beeldde hij ook een boerderij in de buurt van zijn geboorteplaats, ‘By Sluis’. DOOP DP7AC PTHY5SE i Zeelandalbum gaat niet door Na voltooiing van het tweede reeks albums sloeg Verkade een andere richting in met een nieuwe vierdelige serie, gewijd aan wandellocaties. Begonnen werd met Langs de Onze groote rivieren Toch vergat men Thijsse niet, die ondertussen zijn blik veld, kennis en inzicht verbreed had tot het menselijk bedrijf in relatie tot het Nederlandse natuurlandschap. In nog precies. Ook het meevaren en zeilen hijsen op die oude hoogaars Arm 17, de enige die nog met een spriet- tuig met vlieger kan varen, kwam aan bod. Op de visserij- dag in juni kwam ik Arnemuidense vissersvrouwen en een visser tegen. De vrouwen waren in de s zondagse dracht zeer geconcentreerd garnalen aan het pellen, s Zondags echter werden vroeger geen garnalen gepeld. Vroeger deed het hele gezin hieraan mee. De visser, Lieven Kusse, was netten aan het breien voor de garnalenvisserij. Het is nu allemaal een fraai stukje Zeeuwse folklore geworden, maar de realiteit van alledag is het niet meer. Ook de aan garna lenvisserij verbonden armoede is verdwenen. De natuui dichter bij huis Vanwege de oorlog kostte het Verkade grote moeite om het derde viertal te realiseren. Er was gedurende en na de oorlog gebrek aan alles en het welvaartsniveau was dras tisch gedaald. Van het laatste deel, Friesland (1918), werd slechts 16.000 exemplaren verkocht. Pas in 1925 kon het bedrijf de draad weer oppikken en verscheen tot 1940 elk jaar weer een album, waarbij aanvankelijk gekozen werd voor natuur, dichter bij huis. Zo werden albums uitge bracht als Mijn aquarium (1925), Bloemen in onze tuin (1926), Kamerplanten (1928), De boerderij (1936). Voor een aantal van deze onderwerpen vond men Thijsse met zijn nadruk op de wilde, vrije natuur, wat minder geschikt. En misschien hijzelf ook. Vandaar dat meestal gekozen werd voor andere schrijvers.3 Zuiderzee en volgens plan zou daarna het album Zeeland volgen. Thijsse hield van de zee, strand en duinen en had, hoewel geboren in Maastricht en opgegroeid in Grave, met Zeeland een speciale relatie via zijn Middelburgse moe der. Jammer genoeg gooide het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in juli 1914 roet in het eten: er mocht van de autoriteiten om redenen van nationale veiligheid niet in Zeeland getekend en gefotografeerd worden. Begrijpelijk: in augustus-september marcheerden tienduizenden Duitse soldaten op slechts een enkele tientallen kilometers van de Zeeuws-Belgische grens richting Frankrijk. Vanaf oktober bezette het Duitse leger Noordwest-België tot aan dezelfde grens. En zowel de geallieerden als de Duitsers maakten plannen om, wanneer nodig, Zeeland binnen te vallen. Omdat Zeeland gesloten was, kozen het Verkade-bestuur en Thijsse voor een album over De Vecht. Van Oort droeg niet meer bij aan de Verkade-albums, hij was toch vooral vogel-, geen locatie-illustrator.2 Jan van Oort, Jac.R Thijsse, de Verkade-albums en Zeeland Jan van Oort kreeg vooral nationale bekendheid door zijn bijdrage aan acht albums, geschreven door de bekende na tuuronderzoeker en -popularisator Jac. R Thijsse en uitgege ven door firma Verkade. De albums waren gewijd aan de jaargetijden (1906-1910) en landschapstypen (1910-1913), waarvoor Van Oort bijna driehonderd afbeeldingen ver zorgde, vooral van vogels. Een bijzondere afbeelding is een afbeelding van kauwtjes met het Sluise Belfort op de ach tergrond. Misschien mogen we in een afbeelding van een ploegende boer een Zeeuwse waleploeg herkennen. Maar er zijn meer relaties tussen onze provincie en de albums.1 De tentoonstellingen in Brouwershaven lieten een stukje van het belangrijke visserijverleden in de Smalstad zien. Dit is vergelijkbaar met wat in allerlei andere vissersplaat sen in de Zeeuwse Delta speelde. In het gezelschap bij de Vrouwen van Nu, trof ik Johan van de Weele, die als klein kind nog had geholpen met garnalen pellen. Hij wist het I ISOMMHM 9. Aan boord van de Arnemuiden 17 uit 1878, in de Haven van Brou wershaven met de kookketel voor de garnalen, voor het achteronder de Vrouwen van Nu in 2022, met schipper Leen van der Mark aan het roer en Geertje Jansen, dochter van de garnalenhandelaar EJansen en M.E.Jansen-Glas. De man rechts, net voor het achteronder is Johan van de Weele, die als kind nog had geholpen met garnalen pellen, collectie auteur. Op de Visserij dag in Arnemuiden, juni 2022, waren vissersvrouwen, links Tonny Kusse en rechts Janny Schroevers in ’s zondags dracht, garnalen aan het pellen. Ze zijn vrijwilligers bij het Museum van Arnemuiden. Het is echt een fraai stukje Zeeuwse folklore geworden. Collectie auteur. Uit: Jac. P. Thijsse, Onzegroote rivieren, Zaandam, 1938, foto auteur. De auteur, Peter Vleugel, achteraan, midden, helpt mee de zeilen van de Arnemuiden 17 te hijsen, collectie auteur. Jan Voerman jr., Westerschelde. Uit: Jac. P. Thuijsse, Onzegroote rivie ren, Zaamdam, 1938. i Noten 1. Samengevoegd citaat bladzij 329/330 in Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. 2. Citaat bladzij 305 in Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialec ten. Bronnen/Geraadpleegde literatuur 6. Corina Jansen stelde de tentoonstelling in Brouwershaven samen: Opgevist en opgedist, Het Brouwse verhaal van de garnaal, 2022. 7. Geertje Jansen vertelde het verhaal van haar vader Frans Jansen en moeder M.E.Jansen-Glas over de garnalenhandel. 8. Leen van der Mark was de schipper op de gerestaureerde Arm 17, de oudste nog varende hoogaars met spriettuig. Het bestuur van de Vrouwen van Nu: René van der Hulle-Ossedrij- ver, Pia Krijger en Marjolein Vleugel-Mandemaker, organiseerden in augustus 2022 een middaguitstapje voor de Vereniging naar de ten toonstelling in de Sint Nicolaaskerk, met lezingen erbij en een rondje meevaren. 10. J. van Beylen: De Hoogaars, geschiedenis en bouw. Uniboek BV, Bussum, 1978. 11. P. Brusse, Wvan den Broecke: De economische geschiedenis van Zeeland 1800-2000 Uitgeverij Matrijs, Utrecht, 2005. 12. R. van Ginkel: Elk vist op zijn getij. Een Zeeuwse Maritieme ge meenschap Yerseke 1870-1914. Uitgeverij Walburg Pers, 1991. 13. G.R. Gmelich Meijling-van Hemert, red. H.M.Groen: Vissen op Zeeuws water. Den Boer/De Ruiter, Vlissingen, 2005. 14. Red. K. Fraanje, P.Heerschap, J.van Keymeulen, B.Oele, M.C.J. Ros- molen-Murre, R.Willemsen: Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Drukkerij Van Velzen, Krabbendijke, 2003. 15. K. Slager en P.de Schipper: Vissers verhalen over hun leven in de Delta. De Koperen Tuin, Goes, 1990. 16. K. Slager: De Zeeuwse Geschiedenis in meer dan 100 verhalen. Uit geverij Van Gennip, Amsterdam, 2005: Enkele hoofdstukken. 17. W. Tydings-Nab: Vissers en vissersvrouwen van Arnemuiden 1870- 1940. De Koperen Tuin, Goes, 1993.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2022 | | pagina 7