iep-beu!
IMF
o
.12 'Ier ei je 't dan: 't nulste nummer van het
Zeêuwse tiedschrift Noe. Mee Noe, de
naeme zeit 't a een bitje, wille me 't
Zeeuws en 't Zeêuwse vöraol eigentieds en
o vernieuwend brienge. De laeste jaeren
gaet 't in 't Zeeuws enkelt maer over
peterölielampen en platte buzekachels en
da vinde ons zonde van de taele.
In Noe wille me b'aolve vee Zeêuwstaelige
veraolen en gedichten ook artikels, repor
tages en vraeggesprekken opneme.
Daernaest is t'r ruumte vö werk mee 'n
vlaegje uut 't zuudwesten van fotografen
en aore creatieve lui.
't Zeêuws is (Noe nog) vöraol een gespra
ke en gin geschreve taele. Mee een bitje
goeie wil vaolt dae wè 't een en 't aor an
te veranderen, dienke me. Natuurlijk,
Zeêuws is gin Fries en za dat ook nooit
ore. Dat 'oeft voor ons ook glad nie. Mae
deu een toegankelijk tiedschrift as wat a
me Noe an julder voorstelle, kunnen me
'opelijk een nieuwe dimensie an de taele
toevoege.
Een belangriek iets bie 't schrieven in een
taele, dae as toet Noe toe amper conse
quent in geschreven is, is de spellienge.
Die moe vö iedereên in 't Zeêuwse, van
Ouddurp toet Nieuwvliet, en as 't even
kan zelfs toet diep in West- en Frans-
Vlaenderen, te volgen weze. Dus moe je
nog a wat waeter bie de wien doee as 't
gaet om 't weergeven van de lokale of
regionale uutspraek. Begriepe ze in
Zeêuws-Vlaenderen wat a een Walchenaer
bedoeld mee 'di' en 'mè', of kan je mae
beter een bitje inschikke en 'dae' en 'mae'
schrieve?
De redactie van Noe eit nae correspon
dentie mee 'spellers' in onder meer
Twente en Wallonië en nae overleg mee
een aantal Zeêuwse schrievers een
Zeêuwse schriefwieze(r) opgesteld. En ons
om eindeloze discussies uut de wege te
gaen, beslote om auteurs die a in Noe
wille publicere, onze schriefwieze op te
leggen.
Zö'n oplossienge liekent misschien nog a
straf. Dat is 't ook. Mae 't belangriekste
is, da me Noe in elk geval an publicere
toekomme.
Noe verschient in 1998 drie keer: in het
(laete) vöjaer, in het (vroege) naejaer en in
't pitje van de winter. En 's zeumers kriege
abonnees van Noe en donateurs van
Stichting Zuudwest 7 (de uutgever) nog
een Zeumervlaegje op de matte, de
nieuwsbrief van de stichting. Vanaf 1999
wille me van Noe een kwartaalblad
maeke.
Waerschijnlijk oor Noe straks dertig toet
veertig bladzies dikke.
't Is Noe nog een ultra-lucht bladje, mae
d'r staet a best 't eên en 't aor in. 't Is een
echt debutantenbal; Commissaris Van
Gelder, Cees Maas, Peter Verdurmen en
Lou Vleugelhof publicere Noe vö 't eerst
in 't Zeêuws. 't Plezier da ze an 't schrie
ven g'aod straelt er zömae 'n bitje vanaf.
Noe maer 'ope a d'r een berg lezers bin,
die a net zövee plezier 'ebbe in 't lezen
van Noe. En da ze dan gliek maer even
die antwoordkaorte in 't midden van 't
blad invulle natuurlijk
Alll, plezierig mee dit eerste bitje uut 't
zuudwesten.