Den oest is bienao riepe
Welzienge 2.45u
oe nummer 12
M.J. van Leeuwen - Hamelink
Den oest is bienao riepe,
't land liekt 'n lapndeekn
die eêl de wieje polder dekt,
netjes is gladgestreekn.
'k Zien alle kleum, goud en geel
mie soms wa groen dao tusn,
terwieln de kreke 't an de kant
afboordt mie blauwe lusn.
'Oe schoon is dan ons polderland
Ad 't zö ligt te wachtn
toe strek den boer z'n rieken oest
binn n 'aold mie karrevrachtn,
van stroómn korrels, glanzend goud.
Dan vreetn de combienn
die mooie lappndeekn kaol
mie ronkende machienn.
Ik weet 't wè, zö 'oort 'et ook,
zö moet 'et ook wè gaon.
Mao 'k vinn de polder toch zö schoon
a'k dao den oest zie staon.
Bas van de Velde
Dien ievalligen aeven zag ik
een rienk rond de maene en
d'r kwam regen van over den duune.
De wind trok an toen 'k docht
an dat wilde wezen en die rooie ogen
en wat a je riep in je leste zucht.
Enkelt wien a 'ier de pad weet
ziet de vaege contouren van een 'uus
in de nacht - licht brandt er
allank a nie meer. Noe begriep ik
die bloeddeurlópen ogen. Noe pas.
Blinden reutele. De lucht verachtert.