Clandestien slachte
Piet Houmes (Middelburg)
Toen as ik dien oproep in de vorige Noe las om is op jacht te gaèn
naè 'oral history' docht ik bie m'n eige: 'k bin verrekt toch onderand
oud genoeg om zelf zöies te vertellen, daè heb ik glad geên bandre
corder bie nódig. Wat a'k te vertellen kan 'k zelf ook opschrieve ee.
't Za in '42 of zö geweest da m'n vaoder 't op een akkoordje gooi
de mee z'n graenhandelaer. Die ao tegen z'n gezeid: Jan, jie bin van
uus uut toch nog een bitje boer gebleve, j'eit een gróten tuun mee
ook nog een schuure d'r in. A jie noe 's een vaerkje kocht dan za ik
vo 't voer zurge. Jie zurgt vo 't beêsje en a 't november is dan slach
te me en dan dêle me: ieder d'n 'elft.
Noe moet ik even vertelle dat ons in Stad weunden op de Dam waè
m'n vaoder een kruidenierswienkel ao. Dat waere dae aollemaele
van die ouwe VOC-'uzen, meêstal mee van die gróte tunen d'r ach
ter. Mae deur de 'oögte van die 'uzen kon je 'eêl makkelijk in de
tuun van de buren kieke en oök in onze situatie nog van vee meer
kanten as de naeste buren. Dus 't was oppassen geblaeze, voraol
omdat d'r bie ons op de etalaogeruuten a maenden een papiertje
geplakt was: "Hier heerst de Engelse Ziekte". Dat was t'r natuurlijk
deu NSB-ers opgedae.
Toen de slacht moch beginne, krege ons as guus te 'oren: Je moete
vanaevend mae vroeger nae bed, want de notaoris kom vanaevend.
Ons waere toen nog gezeggelijk en bovendien aode me toch niks in
te briengen as lege briefjes ee. Een deel van julder za nog wè wete
da vroeger mee de slacht bie de boeren naedat 't vaerke deu de
I noe nummer 23
slachter gestoke was, 't beest eest afgebrand wier mee een bosje stro
om de 'aeren d'r af te kriegen. Je begriept wè dat dat noe nie kon
wan de kans was te groot dat dat geziee of geroke zou ore deu de
buren. Dus nae 't steken wier 't beêst op een ladder gelege op 't
straetje achter 't 'uus. En mee eêl 'eêt (sodao?)-waeter gewasse om
't 'aer d'r af te kriegen.
En toen gieng de slacht natuurlijk verder. Ik dienke in stikken snieë,
oren en poten d'r af en de daerms d'r uut. Die wiere dan ook wi
grondig schoóngemaekt om zömedêem mee wost gevuld te oren. Je
begriept wè dat 't een êle vette troep wier en ondanks lang geschrob
mee sodawaeter was de vettigeid naebie nie weg te kriegen, ook nie
in de biekeuken in het souterrain.
Den anderen dag moch je 'eêl verzichtig löpe over de blauwe plevu-
zen, anders slierde je op je bek! 't 'Uus was zeker wè 35 meter diep
en aolles was an de achterkant gebeurd. Mae de volgende daegen
eit 't op de stoep nog zó gestoenke da de mensen dochte da ze bie
de slaoger op de stoep stienge. Mae ons aodde den 'êlen winter een
lekker stikje vleês om nie te spreken over de leverworst en zö.
't Is zö nog eên keer goed gegae. Mae den derden keer wier 't toch
verraoie en konde me nae 't vaerke fluite en nog een flienke boete
betaele bovendien! Slachte mochte ommers allênig de échte boeren.
